Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ

  Στις 4 Νοεμβρίου 2004 η Αμερικανική κυβέρνηση του τότε επανεκλεγέντος προέδρου George Βush μονόπλευρα αναγνώρισε για τα δικά της συμφέροντα τη «Δημοκρατία της Μακεδονίας» ενθαρρύνοντας την κυβέρνηση της Π.ΓΔ.Μ. στην υπεξαίρεση ιστορικών προσώπων της Μακεδονίας και το σφετερισμό του πιο διάσημου Έλληνα Μακεδόνα του Μέγα Αλέξανδρου.

   Επειδή όμως δεν μπορεί να οικοδομηθεί μια εθνική ταυτότητα σε βάρος της ιστορικής αλήθειας, παραθέτουμε παρακάτω ατράνταχτα ιστορικά επιχειρήματα που αποδεικνύουν την Ελληνικότητα της Μακεδονίας. .

   Η αμφισβητούμενη περιοχή, με την νέα πρωτεύουσα τα Σκόπια, ονομαζότανε στην αρχαιότητα Παιονία. Τα όρη Βάρνη και Ορμπέλος ( τα οποία σήμερα σχηματίζουν τα βόρεια σύνορα της Ελλάδας) προσφέρουν ένα φυσικό όριο το οποίο ξεχωρίζει την Μακεδονία από τους βόρειους γείτονες της. Ο μόνος πραγματικός σύνδεσμος είναι η έκταση κατά μήκος του Αξιού ποταμού αλλά ακόμα και αυτή η κοιλάδα δεν σχηματίζει γραμμή επικοινωνίας καθώς διαιρείται από χαράδρες. Ενώ είναι αλήθεια ότι οι Παιονοί υποτάχθηκαν από τον Φίλιππο Β', πατέρα του Αλέξανδρου, το 358 π.χ., αυτοί δεν θεωρούντο Μακεδόνες και δεν κατοικούσαν στην Μακεδονία. Όπως, για παράδειγμα οι Αιγύπτιοι, οι οποίοι υποτάχθηκαν από τον Αλέξανδρο, διοικήθηκαν από Μακεδόνες, συμπεριλαμβανομένης και της Κλεοπάτρας, αλλά δεν θεωρούντο Μακεδόνες, και η Αίγυπτος δεν ονομάστηκε ποτέ Μακεδονία. Αντιθέτως η Μακεδονία και οι Μακεδόνες Έλληνες βρίσκονται εγκατεστημένοι για τουλάχιστον 2500 χρόνια εκεί που η Ελληνική Μακεδονία υπάρχει. Η ίδια ακριβώς σχέση υπάρχει και για το Άργος και τους Αργίτες Έλληνες, την Κόρινθο και τους Κορίνθιους Έλληνες κ.τ.λ.

    Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε πως οι νέοι κάτοικοι της Παιονίας, οι οποίοι μιλούν σλαβικά η γλώσσα εισήχθη στα Βαλκάνια περίπου μετά από μια χιλιετία από το θάνατο του Αλέξανδρου  μπορούν να υποστηρίζουν ότι αυτός είναι ο εθνικός τους ήρωας;

    o Μέγας Αλέξανδρος ήταν καθ' ολοκληρίαν και αναμφισβήτητα Έλληνας. Ο προ-προπάππος του, Αλέξανδρος Α', συναγωνίστηκε στους Ολυμπιακούς αγώνες όπου η συμμετοχή ήταν περιορισμένη μόνον για τους Έλληνες. Ακόμη και πριν τον Αλέξανδρο τον Α' οι πρόγονοι τν Μακεδόνων είχαν αφήσει τα ίχνη τους στο Άργος και άλλοι από τους βασιλείς τους χρησιμοποιούσαν την κεφαλή του Ηρακλή του μυθικού Ελληνικού ήρωα στα νομίσματα τους. Ο Ευριπίδης  ο οποίος πέθανε και θάφτηκε στη Μακεδονία έγραψε το έργο του « Αρχέλαος» προς τιμήν του θείου του Μεγάλου Αλεξάνδρου και μάλιστα στα ελληνικά, ενώ βρισκόταν στην Μακεδονία, ο Ευριπίδης επίσης έγραψε τις « Βάκχες» πάλι στα ελληνικά. Προφανώς το Μακεδόνικο ακροατήριο μπορούσε να καταλάβει τι αυτός έγραφε και τι το ίδιο άκουγε. Ο πατέρας του Αλέξανδρου, ο Φίλιππος, είχε κερδίσει αρκετούς ιππικούς αγώνες στην Ολυμπία και στους Δελφούς, τους δύο πιο ιερούς αγώνες στην Αρχαία Ελλάδα όπου οι μη Έλληνες απαγορεύοντο να συναγωνιστούν. Ακόμη πιο συγκεκριμένα, ο Φίλιππος βρέθηκε να συμμετέχει στα Πύθια στους Δελφούς το 346 π.χ. Με άλλα λόγια, ο πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου και οι πρόγονοι του ήταν καθ' ολοκληρίαν Έλληνες. Η Ελληνική γλώσσα που χρησιμοποιούσε ο Δημοσθένης και η αποστολή από την Αθήνα όταν αυτοί επισκέφθηκαν τον Φίλιππο επίσης το 346 π.χ. Ενας άλλος βόρειος Έλληνας ο Αριστοτέλης έφυγε για να σπουδάσει για σχεδόν 20 χρόνια στην Ακαδημία του Πλάτωνα. Ο Αριστοτέλης ακολούθως επέστρεψε στην Μακεδονία και έγινε δάσκαλος του Αλεξάνδρου. Χρησιμοποιείτο η Ελληνική στα μαθήματα τους, αποδείξεις των οποίων μπορούμε να δούμε στην Νάουσα της Μακεδονίας. Ο Αλέξανδρος μετέφερε μαζί του σε όλες τις κατακτήσεις του την Ιλιάδα του Ομήρου, που του είχε δώσει ο δάσκαλος του Αριστοτέλης. Ο Αλέξανδρος επίσης εξάπλωσε την Ελληνική γλώσσα και τον Ελληνικό πολιτισμό σε όλη την αυτοκρατορία του ιδρύοντας πόλεις και εγκαθιστώντας κέντρα μάθησης. Ως εκ τούτου επιγραφές που δείχνουν την ύπαρξη τέτοιων τοπικών ιδρυμάτων όπως τα γυμνάσια μπορούμε να βρούμε μέχρι τα βάθη του Αφγανιστάν. Είναι όλες γραμμένες στα Ελληνικά. Τώρα ακολουθεί ένα ερώτημα: Γιατί ήταν η Ελληνική γλώσσα η οικουμενική γλώσσα εκείνης της εποχής σ' όλη την αυτοκρατορία του Αλέξανδρου εάν αυτός δεν ήταν Έλληνας; Γιατί για παράδειγμα η Καινή Διαθήκη γράφτηκε στα Ελληνικά; Η απάντηση είναι ξεκάθαρη, ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Έλληνας, όχι Σλάβος και οι Σλάβοι και η γλώσσα αυτών δεν βρισκόταν πουθενά κοντά στον Αλέξανδρο ή στην πατρική του γη έως 1000 χρόνια αργότερα. Αυτό μας επαναφέρει πάλι πίσω στην γεωγραφική περιοχή γνωστή ως Παιονία στην αρχαιότητα. Γιατί οι άνθρωποι που κατοικούν τώρα σε αυτή την περιοχή επιμένουν να αποκαλούνται Μακεδόνες; Γιατί αυτοί παρανόμως υιοθετούν μια καθ'όλα ελληνική προσωπικότητα και τον καθιστούν εθνικό τους ήρωα. Οι αρχαίοι Παιονοί ίσως ήταν ή δεν ήταν Έλληνες, αλλά σίγουρα εξελληνίστηκαν και δεν ήταν ποτέ Σλάβοι. Δεν ήταν επίσης ούτε Μακεδόνες. Η αρχαία Παιονία ήταν μέρος της Μακεδόνικης Αυτοκρατορίας. Όπως ήταν και η Ιωνία και η Συρία και η Παλαιστίνη, η Αίγυπτος, η Μεσοποταμία, η Βαβυλωνία και πολλές άλλες περιοχές. Αυτές μπορεί να θεωρούντο « Μακεδονία» προσωρινά, αλλά καμιά από αυτές δεν ήταν η πραγματική Μακεδονία. Η ιστορική κλοπή του Φίλιππου και του Αλεξάνδρου από μια περιοχή που δεν ήταν ποτέ Μακεδονία δεν μπορεί να δικαιολογηθεί. Ο παραδόσεις των αρχαίων Παιονών μπορούν να υιοθετηθούν από τους σημερινούς κατοίκους αυτής της γεωγραφικής περιοχής με απόλυτη δικαιολογία. Αλλά η επέκταση του γεωγραφικού όρου «Μακεδονία» για να καλύψει νότιο κομμάτι της πρώην Γιουγκοσλαβίας δεν μπορεί να δικαιολογηθεί. Ακόμη και στο τέλος του 19^ου αιώνος, αυτή η ενέργεια πάλι έδειξε άρρωστες εδαφικές φιλοδοξίες. Σχετικές ενέργειες μπορούμε να τις συναντήσουμε στους σχολικούς χάρτες οι οποίοι δείχνουν την «Μεγάλη Μακεδονία» να ξεκινάει από τα Σκόπια και να επεκτείνεται μέχρι το όρος Όλυμπος και όλα αυτά γραμμένα Σλαβικά. Ο ίδιος χάρτης με τις διεκδικήσεις ευρίσκεται σε ημερολόγια, χαρτονομίσματα κ.τ.λ., οι οποίοι κυκλοφορούν εντός του νέου κράτους το οποίο διεκδίκησε την ανεξαρτησία του από τη Γιουγκοσλαβία το 1991. Γιατί άραγε μια φτωχή απομονωμένη χώρα επιχειρεί τέτοια ιστορική ανοησία; Γιατί συνεχίζει να αυθαδιάζει ειρωνικά και να προκαλεί την γείτονα χώρα; Πάντως δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει τέτοια συμπεριφορά ως δύναμη ιστορικής ισχύος ούτε και για σταθεροποίηση θέσεως στα Βαλκάνια και είναι λυπηρό ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής υποστηρίζουν και ενθαρρύνουν τέτοια συμπεριφορά. Πρέπει η κυβέρνηση των Σκοπίων να καταλάβει ότι δεν μπορεί να κτίσει μια εθνική ταυτότητα καταδολιεύοντας την ιστορική αλήθεια. Η κοινή μας διεθνής κοινότητα δεν μπορεί να επιβιώσει όταν η ιστορία αγνοείται πολύ λιγότερο, όταν η ιστορία εμπορευματοποιείται. Ειλικρινώς.

                                                                      Χρήστος Γκούμας Λογοτέχνης - Ιστορικός