Πραγματοποιήθηκε σήμερα το μεσημέρι η Συνέντευξη τύπου που παρέθεσε η Επιτροπή για την Αποφυλάκιση του Δημήτρη Παπαγεωργίου στην Ένωση Ανταποκριτών Ξένου Τύπου. Οι επικεφαλής της επιτροπής, δημοσιογράφοι και μέλη της ΕΣΗΕΑ, Σπύρος Χατζάρας και Νίκος Χιδίρογλου, μαζί με τον εκδότη του «ΕΚ» Δημήτρη Ζαφειρόπουλο και τον συνήγορο του Δημήτρη, Θάνο Πλεύρη, έθεσαν υπ’ όψιν των δημοσιογράφων που παρέστησαν όλο το ιστορικό αλλά και το παρασκήνιο της πολιτικής προφυλάκισης του αρχισυντάκτη της εφημερίδας μας.
Συγκινητική ήταν η παρέμβαση της μητέρας του Δημήτρη, Στέλλας Παπαγεωργίου, η οποία με ιδιαίτερο σθένος δήλωσε ότι είναι περήφανη για το παιδί της, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Μέσα από αυτήν την συγκυρία τον γνώρισα καλύτερα».
Ανάμεσα στους δημοσιογράφους που συμμετείχαν, αίσθηση έκανε η παρουσία του μέλους του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ, Δημήτρη Τσαλαπάτη, των τ. Γενικών Γραμματέων της ΕΣΗΕΑ Κώστα Μπετινάκη και Γιώργου Λεονταρίτη. Από τον πολιτικό κόσμο, πλην του συνηγόρου του Δημήτρη Παπαγεωργίου, βουλευτή ΛΑ.Ο.Σ. Θάνου Πλεύρη, παρέστησαν και ο βουλευτής της ΝΔ Νίκος Νικολόπουλος, τα μέλη της Κ.Ε. του ΛΑ.Ο.Σ. Μπάμπης Καραθάνος και Γιάννης Γιαννάκενας, η Νομαρχιακή Σύμβουλος της Ν.Δ. Χριστίνα Σιδέρη, ο πρόεδρος της νεολαίας του ΛΑ.Ο.Σ. Γιάννης Παναγιωτακόπουλος και ο πρόεδρος του Δ’ Διαμερισματικού Συμβουλίου Περιστερίου Γιάννης Σύρρος. Το παρών έδωσαν επίσης, ο Διευθυντής του ιδρύματος Ελευθέριος Βενιζέλος, κ. Δημήτρης Μιχαλόπουλος, ο αρχιπλοίαρχος ε.α. κ. Αντώνης Ναξάκης και ο ιστορικός Σταύρος Καρκαλέτσης.
Η Επιτροπή ολοκλήρωσε την ενημέρωση αναφέροντας ότι τις επόμενες ημέρες θα κατατεθούν στην βουλή σχετικές ερωτήσεις τόσο από όλους τους βουλευτές του ΛΑ.Ο.Σ. όσο και από ομάδα βουλευτών της Ν.Δ.
Κατά την διάρκεια της συνεντεύξεως, ο εκδότης του «ΕΚ» Δημήτρης Ζαφειρόπουλος ανάγνωσε μήνυμα του Δημήτρη Παπαγεωργίου, το οποίο είναι το ακόλουθο:
Σήμερα, 22 Ιουνίου, συμπληρώνω πέντε μήνες «προσωρινά κρατούμενος» (ευφημισμός του προφυλακισμένος) στην φυλακή του Κορυδαλλού. Πέντε μήνες από την σύλληψή μου, εν μέσω απαράδεκτων μεθοδεύσεων και καλλιέργειας ενός κλίματος κυνηγιού μαγισσών από συγκεκριμένους κύκλους. Όντας θύμα επίθεσης ο ίδιος, με επτά ράμματα στο κεφάλι, μεταβλήθηκα σε θύτης, από την αγαστή συνεργασία ακραίων πολιτικών δυνάμεων και «προθύμων» να τους ικανοποιήσουν κρατικών λειτουργών, οι οποίοι στον βωμό της πολιτικής βούλησης θυσίασαν όχι μόνο την έννοια της δικαιοσύνης, αλλά και την ίδια την κοινή λογική.
Απορώ ακόμη, πώς δέχθηκα το κτύπημα που μου άνοιξε το κεφάλι, αφού φορούσα κράνος. Απορώ, πώς κανείς αρμόδιος δεν αντελήφθη τις αντιφάσεις των «μαρτύρων» κατηγορίας.
Πιστεύω ότι, όταν η υπόθεση φθάσει στο ακροατήριο, κάποιοι θα πάρουν τις κατάλληλες απαντήσεις.
Εν τω μεταξύ όμως, παραμένω προφυλακισμένος, θύμα μίας παράλογης και εκδικητικής νοοτροπίας, επειδή στη ζωή μου επέλεξα έναν δρόμο που δεν ταιριάζει με τα όσα προτάσσει το σύστημα αξιών της κοσμοπολίτικης αριστεράς. Εάν εργαζόμουν στην «Αυγή» ή στην «Ελευθεροτυπία» και πέρναγα όσα περνάω σήμερα, θα είχε ξεσηκωθεί το σύμπαν και ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη θα μου ζητούσε συγγνώμη. Είμαι όμως προφυλακισμένος εδώ και πέντε μήνες, επειδή τα όσα γράφω και λέω, θεωρούνται εμπόδια, μη αποδεκτά από μία ομάδα ανθρώπων που θέλουν εργολαβικά να «μετασχηματίσουν» την ελληνική κοινωνία, σύμφωνα με τις ιδεολογικές τους θέσεις.
Δεν είχα την τύχη να γεννηθώ και να μεγαλώσω στα Β. Προάστια ούτε να φοιτήσω σε κολλέγια και πανεπιστήμια του εξωτερικού. Είχα όμως την μεγάλη ευκαιρία να πάρω στην ζωή μου αρχές, όπως το να λέω τη γνώμη μου, με ό,τι συνέπειες και αν αυτό έχει, ακόμη και αν γίνομαι δυσάρεστος στους «ισχυρούς». Δυστυχώς, στην Ελλάδα του 2010, εάν δεν σκύβεις το κεφάλι στην «ρητορεία» της αριστεράς, εάν υπερασπίζεσαι παραδοσιακές ιδέες, είσαι εύκολος στόχος για ένα διεφθαρμένο σύστημα.
Η κράτησή μου είναι ξεκάθαρα πολιτικής υφής και έχει πολύ συγκεκριμένους στόχους: να φοβίσει, να στριμώξει στη γωνία όσους αντιδρούν στα σχέδια της κυβέρνησης και των εξ’ αριστερών υποστηρικτών της πολυπολιτισμικής Ελλάδος που ονειρεύονται. Στο πρόσωπό μου, συμπυκνώνεται μία διάθεση καταστολής κάθε δράσεως που έχει τον χαρακτήρα του «εθνικού».
Η δική μου αγωνία όμως, δεν είναι προσωπική. Δεν «αγωνιώ» για το πότε θα αποφυλακισθώ. Ούτως ή άλλως, αυτό το κράτος, όπως στέρησε από εμένα την ελευθερία μου, στερεί από χιλιάδες Έλληνες το δικαίωμα σε μία αξιοπρεπή ζωή. Αυτό που με τρώει είναι το να μην «πάει τζάμπα» αυτό που περνάω. Να λειτουργήσει ως ένα καμπανάκι για τους «ελεύθερους» πολίτες αυτής της χώρας.
Και η σημερινή συνέντευξη τύπου, ως αποτέλεσμα της συνεργασίας ανθρώπων με διαφοροποιήσεις μεταξύ τους, αλλά με κοινό την ευαισθησία τους, δείχνει ότι εν μέρει κάτι τέτοιο έγινε. Το καμπανάκι ήχησε. Και γι’ αυτό τους ευχαριστώ!
Συγκινητική ήταν η παρέμβαση της μητέρας του Δημήτρη, Στέλλας Παπαγεωργίου, η οποία με ιδιαίτερο σθένος δήλωσε ότι είναι περήφανη για το παιδί της, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Μέσα από αυτήν την συγκυρία τον γνώρισα καλύτερα».
Ανάμεσα στους δημοσιογράφους που συμμετείχαν, αίσθηση έκανε η παρουσία του μέλους του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ, Δημήτρη Τσαλαπάτη, των τ. Γενικών Γραμματέων της ΕΣΗΕΑ Κώστα Μπετινάκη και Γιώργου Λεονταρίτη. Από τον πολιτικό κόσμο, πλην του συνηγόρου του Δημήτρη Παπαγεωργίου, βουλευτή ΛΑ.Ο.Σ. Θάνου Πλεύρη, παρέστησαν και ο βουλευτής της ΝΔ Νίκος Νικολόπουλος, τα μέλη της Κ.Ε. του ΛΑ.Ο.Σ. Μπάμπης Καραθάνος και Γιάννης Γιαννάκενας, η Νομαρχιακή Σύμβουλος της Ν.Δ. Χριστίνα Σιδέρη, ο πρόεδρος της νεολαίας του ΛΑ.Ο.Σ. Γιάννης Παναγιωτακόπουλος και ο πρόεδρος του Δ’ Διαμερισματικού Συμβουλίου Περιστερίου Γιάννης Σύρρος. Το παρών έδωσαν επίσης, ο Διευθυντής του ιδρύματος Ελευθέριος Βενιζέλος, κ. Δημήτρης Μιχαλόπουλος, ο αρχιπλοίαρχος ε.α. κ. Αντώνης Ναξάκης και ο ιστορικός Σταύρος Καρκαλέτσης.
Η Επιτροπή ολοκλήρωσε την ενημέρωση αναφέροντας ότι τις επόμενες ημέρες θα κατατεθούν στην βουλή σχετικές ερωτήσεις τόσο από όλους τους βουλευτές του ΛΑ.Ο.Σ. όσο και από ομάδα βουλευτών της Ν.Δ.
Κατά την διάρκεια της συνεντεύξεως, ο εκδότης του «ΕΚ» Δημήτρης Ζαφειρόπουλος ανάγνωσε μήνυμα του Δημήτρη Παπαγεωργίου, το οποίο είναι το ακόλουθο:
Σήμερα, 22 Ιουνίου, συμπληρώνω πέντε μήνες «προσωρινά κρατούμενος» (ευφημισμός του προφυλακισμένος) στην φυλακή του Κορυδαλλού. Πέντε μήνες από την σύλληψή μου, εν μέσω απαράδεκτων μεθοδεύσεων και καλλιέργειας ενός κλίματος κυνηγιού μαγισσών από συγκεκριμένους κύκλους. Όντας θύμα επίθεσης ο ίδιος, με επτά ράμματα στο κεφάλι, μεταβλήθηκα σε θύτης, από την αγαστή συνεργασία ακραίων πολιτικών δυνάμεων και «προθύμων» να τους ικανοποιήσουν κρατικών λειτουργών, οι οποίοι στον βωμό της πολιτικής βούλησης θυσίασαν όχι μόνο την έννοια της δικαιοσύνης, αλλά και την ίδια την κοινή λογική.
Απορώ ακόμη, πώς δέχθηκα το κτύπημα που μου άνοιξε το κεφάλι, αφού φορούσα κράνος. Απορώ, πώς κανείς αρμόδιος δεν αντελήφθη τις αντιφάσεις των «μαρτύρων» κατηγορίας.
Πιστεύω ότι, όταν η υπόθεση φθάσει στο ακροατήριο, κάποιοι θα πάρουν τις κατάλληλες απαντήσεις.
Εν τω μεταξύ όμως, παραμένω προφυλακισμένος, θύμα μίας παράλογης και εκδικητικής νοοτροπίας, επειδή στη ζωή μου επέλεξα έναν δρόμο που δεν ταιριάζει με τα όσα προτάσσει το σύστημα αξιών της κοσμοπολίτικης αριστεράς. Εάν εργαζόμουν στην «Αυγή» ή στην «Ελευθεροτυπία» και πέρναγα όσα περνάω σήμερα, θα είχε ξεσηκωθεί το σύμπαν και ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη θα μου ζητούσε συγγνώμη. Είμαι όμως προφυλακισμένος εδώ και πέντε μήνες, επειδή τα όσα γράφω και λέω, θεωρούνται εμπόδια, μη αποδεκτά από μία ομάδα ανθρώπων που θέλουν εργολαβικά να «μετασχηματίσουν» την ελληνική κοινωνία, σύμφωνα με τις ιδεολογικές τους θέσεις.
Δεν είχα την τύχη να γεννηθώ και να μεγαλώσω στα Β. Προάστια ούτε να φοιτήσω σε κολλέγια και πανεπιστήμια του εξωτερικού. Είχα όμως την μεγάλη ευκαιρία να πάρω στην ζωή μου αρχές, όπως το να λέω τη γνώμη μου, με ό,τι συνέπειες και αν αυτό έχει, ακόμη και αν γίνομαι δυσάρεστος στους «ισχυρούς». Δυστυχώς, στην Ελλάδα του 2010, εάν δεν σκύβεις το κεφάλι στην «ρητορεία» της αριστεράς, εάν υπερασπίζεσαι παραδοσιακές ιδέες, είσαι εύκολος στόχος για ένα διεφθαρμένο σύστημα.
Η κράτησή μου είναι ξεκάθαρα πολιτικής υφής και έχει πολύ συγκεκριμένους στόχους: να φοβίσει, να στριμώξει στη γωνία όσους αντιδρούν στα σχέδια της κυβέρνησης και των εξ’ αριστερών υποστηρικτών της πολυπολιτισμικής Ελλάδος που ονειρεύονται. Στο πρόσωπό μου, συμπυκνώνεται μία διάθεση καταστολής κάθε δράσεως που έχει τον χαρακτήρα του «εθνικού».
Η δική μου αγωνία όμως, δεν είναι προσωπική. Δεν «αγωνιώ» για το πότε θα αποφυλακισθώ. Ούτως ή άλλως, αυτό το κράτος, όπως στέρησε από εμένα την ελευθερία μου, στερεί από χιλιάδες Έλληνες το δικαίωμα σε μία αξιοπρεπή ζωή. Αυτό που με τρώει είναι το να μην «πάει τζάμπα» αυτό που περνάω. Να λειτουργήσει ως ένα καμπανάκι για τους «ελεύθερους» πολίτες αυτής της χώρας.
Και η σημερινή συνέντευξη τύπου, ως αποτέλεσμα της συνεργασίας ανθρώπων με διαφοροποιήσεις μεταξύ τους, αλλά με κοινό την ευαισθησία τους, δείχνει ότι εν μέρει κάτι τέτοιο έγινε. Το καμπανάκι ήχησε. Και γι’ αυτό τους ευχαριστώ!
Πηγή:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου