Ο Σαμαράς έσπειρε παραπλάνηση και θα έχει φτωχή συγκομιδή

Θα το πώ από την αρχή. Αν αποτύχει η σημερινή τρικομματική κυβέρνηση υπό τον Αντώνη Σαμαρά, μας περιμένουν μαύρες μέρες. Κι όποιος πιστεύει ότι «πιο μαύρες δεν γίνεται» είναι μακριά νυχτωμένος.

Άρα, κάθε λογικός άνθρωπος πρέπει να εύχεται να πετύχει. Όμως, πολύ φοβάμαι ότι οι ευχές δεν φτάνουν και θα συμβεί το αντίθετο.

Ο νυν πρωθυπουργός έχει υπονομεύσει τα θεμέλια της κυβέρνησής του με τη στάση που έχει κρατήσει τα δυόμισι τελευταία χρόνια. Ας θυμηθούμε.

Ο κ. Σαμαράς υπονόμευσε συστηματικά την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, λέγοντας «όχι» στο πρώτο Μνημόνιο. Μάλιστα, καλλιεργούσε συστηματικά την αντίληψη (με τα διάφορα «Ζάππειά» του) ότι «υπήρχε άλλος δρόμος», τον οποίο εκείνος είχε ανακαλύψει. Υποσχόταν «όχι άλλες περικοπές», «αποκατάσταση αδικιών» και τα παρόμοια.

Αργότερα, υποχρεώθηκε να στηρίξει το δεύτερο Μνημόνιο, αλλά συνέχιζε να υπονομεύει την κυβέρνηση Παπαδήμου, που το εφάρμοζε, ζητώντας συνεχώς εκλογές και υποσχόμενος ότι εκείνος διαθέτει τη μαγική συνταγή εξόδου από την ύφεση.

Ο κ. Σαμαράς κέρδισε οριακά τις εκλογές του Ιουνίου, εκμεταλλευόμενος τον φόβο που προκαλούσε στους ψηφοφόρους η αλλοπρόσαλλη πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Κέρδισε τις εκλογές και κάνει τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που διακήρυσσε ως αντιπολίτευση. Περικοπές μισθών και συντάξεων έκαναν ο Παπανδρέου, ο Παπαδήμος και ο Βενιζέλος, την ίδια συνταγή έχουν έτοιμη ο Σαμαράς και ο Στουρνάρας.

Ο κ. Σαμαράς πήγε στο Βερολίνο και στο Παρίσι. Και άκουσε τα ίδια ακριβώς που άκουγαν ο Παπανδρέου και ο Βενιζέλος: ότι θέλουν να μείνει η Ελλάδα στο ευρώ, υπο τον απαράβατο όρο να  τηρήσει τις δεσμεύσεις της.
Η παραπλανητική εικόνα, που προσπαθεί να περάσει η κυβερνητική προπαγάνδα συνεπικουρούμενη από τα περισσότερα Μέσα Ενημέρωσης, ότι δήθεν «κάτι άλλαξε» στις σχέσεις μας με τους ευρωπαίους, δεν θα έχει διάρκεια.
Δεν άλλαξαν η Μέρκελ και ο Ολάντ. Αλλαξε ο Σαμαράς, που άλλα έλεγε μέχρι να κερδίσει τις εκλογές και άλλα κάνει σήμερα. Για ποια «αξιοπιστία», λοιπόν, μιλάει;

Στο Βερολίνο Γερμανός δημοσιογράφος ρώτησε τον κ. Σαμαρά για όσα έλεγε όταν ήταν στην αντιπολίτευση. Κι εκείνος απάντησε «ουδείς αναμάρτητος». Ο κ. Σαμαράς παραπλάνησε μεγάλο κομμάτι ψηφοφόρων, που πίστεψε (πάντα υπάρχουν ευκολόπιστοι) ότι εννοούσε όσα έλεγε. Όμως, μόνο ένας αφελής ή ένας που είχε άγνοια της πραγματικότητας, θα τα έλεγε.

Ο κ. Σαμαράς δεν είναι τίποτα από τα δυο. Απλώς ήθελε να γίνει πρωθυπουργός.
Και έγινε.

Τώρα θα τον κυνηγάνε οι αντιπολιτευτικές αμαρτίες του. Οπως κυνήγησαν -και, τελικά, έφαγαν-  τον Γιώργο Παπανδρέου.

Θα ήταν πολύ πρόωρο και παρακινδυνευμένο να κάνουμε την ίδια πρόβλεψη και για τον νυν πρωθυπουργό; Μόνο πρόωρο. Αλλωστε, ό,τι σπέρνεις θερίζεις. Και η αντιπολιτευτική σπορά του Σαμαρά ήταν φτωχή και παραπλανητική…