Ένας άνθρωπος, το άλογό του και τον σκύλο του
περπατούσαν σ έναν δρόμο.
Καθώς περνούσαν δίπλα από ένα τεράστιο δένδρο, έπεσε
ένας κεραυνός και όλοι έμειναν στον τόπο.
Αλλά ο άνθρωπος δεν αντελήφθη ότι
είχε πια αφήσει τον κόσμο τούτο και συνέχισε να περπατάει με τα ζώα του.
Μερικές φορές οι πεθαμένοι θέλουν χρόνο για να συνειδητοποιήσουν την νέα τους
κατάσταση…
Ο δρόμος
ήταν πολύ μακρύς, ανηφορικός, ο ήλιος έκαιε και αυτοί είχαν ιδρώσει και
διψούσαν πολύ.
Σε μια στροφή διέκριναν μια μεγαλοπρεπή πύλη, καμωμένη όλη από
μάρμαρο, που οδηγούσε σε μία πλατεία
στρωμένη με χρυσό, που στο κέντρο της είχε
μία πηγή από όπου ανέβλυζε κρυστάλλινο νερό.
Ο οδοιπόρος
προχώρησε προς τον άνθρωπο που φύλασσε την είσοδο: “Καλημέρα”
“Καλημέρα”,
απήντησε ο φύλαξ
“Ποιος είναι
αυτός ο τόσο όμορφος τόπος;”
“Είναι ο
παράδεισος”
“Ωραία που φθάσαμε
στον παράδεισο, διψάμε πολύ”
“Μπορείτε να
μπείτε,κύριε, και να πιείτε όσο θέλετε” και ο φύλαξ έδειξε την πηγή
“Το άλογο
και το σκυλί μου διψούν κι αυτά”
“Λυπάμαι
πολύ” είπε ο φύλαξ “Εδώ δεν επιτρέπονται ζώα”
Ο άνθρωπος εστενοχωρήθη επειδή διψούσε πολύ, αλλά δεν
ήθελε να πιει νερό μόνο αυτός.
Ευχαρίστησε τον φύλακα και συνέχισε τον δρόμο
του. Αφού περπάτησαν πολλή ώρα στον ανήφορο,
εξηντλημένοι πια, έφθασαν σ ένα
μέρος που είχε για είσοδο μια παλαιά ξυλίνη πύλη που οδηγούσε σ έναν
χωματόδρομο πλαισιωμένο από δένδρα. Στην σκιά ενός από τα δένδρα καθόταν ένας
άνθρωπος μ’ ένα
καπέλο στο κεφάλι, ίσως και να κοιμόταν.
“Καλημέρα”
είπε ο οδοιπόρος.
Ο άνθρωπος
έγνεψε με το κεφάλι “Διψάμε πολύ, εγώ το άλογό μου και ο σκύλος μου”
“Έχει μια
πηγή σ’ εκείνες τις πέτρες” είπε ο άνθρωπος δείχνοντας το σημείο
“Πιείτε όσο
θέλετε”
Ο άνθρωπος, το άλογο και ο σκύλος πήγαν ως την πηγή
και έσβησαν την δίψα τους.
Ο οδοιπόρος
γύρισε για να τον ευχαριστήσει. “Ελάτε πάλι όποτε θέλετε” απήντησε ο άνθρωπος
“Αλήθεια, πως λέγεται αυτό το μέρος;”
“Παράδεισος”
“Παράδεισος;;”
Μα ο φύλαξ της μαρμαρίνης πύλης είπε ότι ο παράδεισος ήταν εκεί!”
“Εκεί δεν
είναι ο παράδεισος, είναι η κόλαση”
Ο οδοιπόρος
τα ‘χασε “Πρέπει να τους απαγορεύετε να χρησιμοποιούν το όνομά σας! Αυτό
σίγουρα θα προξενεί
μεγάλα μπερδέματα!”
“Καθόλου,
αντιθέτως μας κάμνουν μεγάλη χάρη. Επειδή εκεί μένουν όλοι αυτοί που είναι
ικανοί να εγκαταλείψουν
τους καλλιτέρους φίλους τους …”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου