Ποιος φοβάται τις γερμανικές αποζημιώσεις;

του Αριστομένη Ι. Συγγελάκη, Μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα. aristomenis.syngelakis@gmail.com

«Ο δήμιος σκοτώνει πάντα δύο φορές, τη δεύτερη με τη λήθη» 

Ελί Βιζέλ, επιζήσας του Ολοκαυτώματος των Εβραίων

  

    Η τρομοκρατία της πείνας, των Ολοκαυτωμάτων, της αρπαγής του πλούτου και της απόπειρας διαμελισμού της Ελλάδας αποτελούν βαρύτατα και προμελετημένα εγκλήματα του Γ' Ράιχ, που οδήγησαν στο σημερινό δράμα του ελληνικού λαού. Επιτέλους, μετά από τα «πέτρινα χρόνια» της αδιαφορίας, της ένοχης σιωπής ή ακόμα και του χλευασμού των αγωνιστών, η διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών μοιάζει να έχει πάρει φωτιά και τίποτα δεν μπορεί να τη σβήσει! Οι πλατείες και τα μνημεία της Εθνικής Αντίστασης σε πόλεις και χωριά γεμίζουν κόσμο. Η εκδήλωση μνήμης στις 27 Οκτωβρίου 2013 στον Καταρράκτη Τζουμέρκων, για πρώτη φορά εδώ και εβδομήντα χρόνια, η κοσμοσυρροή στα Κερδύλλια Σερρών, το υψηλού επιπέδου και συμμετοχής Συνέδριο της Βιάννου, οι αναρίθμητες εκδηλώσεις και συζητήσεις σε κάθε γειτονιά της Αθήνας αποδεικνύουν ότι ο κύκλος της λήθης και της αδράνειας αρχίζει να σπάει! Παράλληλα, η πλούσια δράση της ομάδας «ΑΚ Δίστομο» από το Αμβούργο, η μεγάλη επιτυχία της παρουσίασης του βιβλίου στη Βρέμη και το Αννόβερο του σπουδαίου καθηγητή Christophe Schminck-Gustavus για το Ολοκαύτωμα των Λυγκιάδων, τα συνεχή δημοσιεύματα του γερμανικού Τύπου αλλά και το πρόσφατο κορυφαίο αφιέρωμα των κυριακάτικων New York Times στο Ολοκαύτωμα της Βιάννου και τις γερμανικές αποζημιώσεις διεθνοποιούν το ζήτημα και κινητοποιούν συνειδήσεις στη Γερμανία και σε όλο τον κόσμο. 

Σύμμαχος στον αγώνα μας η μελέτη της Ιστορίας: η αποκάλυψη-βόμβα του αυθεντικού τηλεγραφήματος της Βέρμαχτ, μετά την πρώτη ημέρα της σφαγής της Βιάννου (14-16/9/1943) επιβεβαιώνει με αδιάσειστο τρόπο την πάγια πρακτική των ναζί να αποστέλλουν χαλκευμένες, προκατασκευασμένες αναφορές, προκειμένου να αποκτήσουν άλλοθι ή ελαφρυντικά ενώπιον των δικαστηρίων ή της Ιστορίας. Έτσι, ενώ οι αθώοι συγγενείς και συγχωριανοί μας στον Αμιρά και στα άλλα χωριά της Βιάννου και της Ιεράπετρας εκτελέστηκαν εν ψυχρώ, ανά ομάδες, σε μια διαστροφική ναζιστική τελετουργία, που κράτησε ώρες, η Βέρμαχτ στο επίσημο τηλεγράφημα-αναφορά της ισχυρίζεται ότι 280 Έλληνες «σκοτώθηκαν», ενώ «προσπάθησαν να διαφύγουν»! Και δεν ήταν η πρώτη φορά που οι Γερμανοί είπαν ψέματα: είχε προηγηθεί το Κομμένο, ένα μήνα πριν από τη Βιάννο, όπου οι γερμανικές και ιταλικές Αρχές κατοχής έδωσαν επίσημες διαβεβαιώσεις στην επιτροπή του χωριού που τους επισκέφθηκε λίγες μέρες πριν από το Ολοκαύτωμα, ότι, δήθεν, δεν έχει το χωριό να φοβηθεί τίποτα! Κι όμως, τα χαράματα της 16ης Αυγούστου 1943 ματοκύλισαν το γάμο και ολόκληρο το χωριό, δολοφονώντας εν ψυχρώ τη νύφη, το γαμπρό, όλους τους καλεσμένους αλλά και 317 συνολικά πολίτες μέσα στα σπίτια τους. Στους Λυγκιάδες Ιωαννίνων, ενώ είναι ιστορικά εξακριβωμένο ότι δεν υπήρχαν αντάρτες στο χωριό και κανένας πολίτης δεν αντιστάθηκε, εντούτοις η επίσημη γερμανική αναφορά έγραφε: «Κυριεύθηκε το χωριό, ο εχθρός προέβαλε ελαφρά μόνο αντίσταση. (...) 50 πολίτες που κρύβονταν στα σπίτια τουφεκίσθηκαν. (...) Το χωριό κάηκε μέχρι θεμελίων...»! 

Στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα απαιτούνται αποφασιστικές κινήσεις: 

α. Να σταλεί, επιτέλους, στο υπουργείο Εξωτερικών η γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και, χωρίς άλλη κωλυσιεργία, να θέσει η κυβέρνηση σε διμερές επίπεδο και με τον πλέον κατάλληλο τρόπο το συνολικό ζήτημα των γερμανικών οφειλών στη γερμανική κυβέρνηση. Σημαντικό όπλο διαπραγμάτευσης τόσο το πόρισμα του Γενικού Λογιστηρίου, σε συνέχεια των αδιάσειστων στοιχείων, όσο και η ιστορική απόφαση 11/2000 της Ολομελείας του Αρείου Πάγου, η οποία επικύρωσε την απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Λειβαδιάς (1997), δικαιώνοντας τα θύματα του Διστόμου. Η απόφαση αυτή παραμένει σε ισχύ και πρέπει να εκτελεστεί για να λάβουν οι οικογένειες των θυμάτων του Διστόμου, συνολικό ποσό άνω των 76 εκατ. ευρώ! 

β. Να συσταθεί άμεσα η επιτροπή της Βουλής για τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών, σύμφωνα με τη δέσμευση των πολιτικών αρχηγών στη Βουλή στις 24/4/2013. 

γ. Ενόψει των ευρωεκλογών και των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών, να τοποθετηθούν τα πολιτικά κόμματα και οι υποψήφιοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες για τι συγκεκριμένα δεσμεύονται να κάνουν για την πρόοδο του ζητήματος. 

δ. Να δώσουμε μεγαλύτερη σημασία στη μελέτη και διδασκαλία της Ιστορίας της Κατοχής και της Εθνικής Αντίστασης. 

Η σημερινή Γερμανία, αν θέλει να λέγεται δημοκρατική, έχει ιστορικό χρέος να τερματίσει την προκλητική της αδιαλλαξία και να αναλάβει εμπράκτως τις ευθύνες της για δικαιοσύνη και επανόρθωση! Η ελληνική κυβέρνηση και η πολιτική ελίτ οφείλουν να διεκδικήσουν όσα μας οφείλει η Γερμανία. Θαρραλέα, μεθοδικά, αποφασιστικά! Αν δεν έχουν κάτι να φοβηθούν... Η υπομονή μας, πάντως, έχει, πλέον, εξαντληθεί... 

  

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ (Τεύχος 213)

πηγή

epikaira.gr