Πρωτοβουλία-ανάσα του ΛΑ.Ο.Σ για τους μικροομολογιούχους που τους «κούρεψαν» 1 δις-Επείγουσα συζήτησή στην Επιτροπή Αναφορών του Ευρωκοινοβουλίου σε λίγες μέρες!

Πρωτοβουλία-ανάσα του ΛΑ.Ο.Σ για τους μικροομολογιούχους του Ελληνικού Δημοσίου που τους «κούρεψαν» 1 δις : Στελέχη του ΛΑ.Ο.Σ συνυπογράφουν την Προσφυγή των μικροομολογιούχων στην Ευρωβουλή - Μεγάλη επιτυχία η επείγουσα συζήτησή της στην Επιτροπή Αναφορών του Ευρωκοινοβουλίου σε λίγες μέρες.

Κατόπιν οδηγιών του Προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ  Γ. Καρατζαφέρη το θέμα του «κουρέματος» των μικροομολογιούχων του Ελληνικού Δημοσίου φτάνει πλέον στα Όργανα της ΕΕ, με την Προσφυγή που ετοίμασαν από κοινού και συνυπογράφουν ο Πρόεδρος του ΔΣ των Ομολογιούχων Ι. Μαρινόπουλος, ο πρ. Βουλευτής και Εκπρόσωπος του ΛΑ.Ο.Σ, Κ. Αϊβαλιώτης και ο Αναπλ. Εκπρόσωπος του Κόμματος Κ. Γρηγορόπουλος. Η Αναφορά-Προσφυγή η οποία υπεβλήθη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προωθήθηκε από τον Ευρωβουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ, Ν. Σαλαβράκο, ο οποίος κατάφερε να την βάλει στην Ημερήσια Διάταξη της συνεδρίασης της Επιτροπής Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και έτσι θα συζητηθεί με την διαδικασία του επείγοντος την 1η Απριλίου, δηλαδή πριν από την διάλυση της παρούσας σύνθεσης της Ευρωβουλής λόγω των Ευρωεκλογών που θα διεξαχθούν τον Μάιο .Στην Αναφορά που υπεβλήθη στις Βρυξέλλες οι μικροομολογιούχοι και τα δύο στελέχη του ΛΑ.Ο.Σ. ζητούν την άμεση αποζημίωση όσων επένδυσαν σε Ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου τα οποία «κουρεύτηκαν», με αποτέλεσμα να έχουν απώλειες 1 δις ευρώ καθώς και 14 αυτοκτονίες(!) μεταξύ των μελών τους. Το πλήρες κείμενο της Αναφοράς είναι το εξής:

ΑΞΙΌΤΙΜΗ ΚΥΡΙΑ

Ε. ΜΑΖΖΟΝΙ

ΠΡΟΕΔΡΟ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΝΑΦΟΡΩΝ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ

Αρ. Πρωτ 28

ΑΝΑΦΟΡΑ

Αξιότιμη κ. Πρόεδρε,

Η ανά χείρας Αναφορά υποβάλλεται από τον Σύλλογο Φυσικών Προσώπων Ομολογιούχων Ελληνικού Δημοσίου"(www.fpoed.gr, Πρόεδρος Ι. Μαρινόπουλος) μαζί με προσωπικότητες της πολιτικής, δημοσιογραφικής και οικονομικής ζωής της Ελλάδας καθώς και με εφημερίδες, τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς οι οποίοι έχουν ευαισθητοποιηθεί από την αδικία

την οποία υφίστανται οι πολίτες που αποταμίευσαν σε Ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου και υπέστησαν πρωτοφανή ζημία ύψους 1 δις ευρώ από το λεγόμενο "κούρεμα" ("ΗΑΙRCUT") του Ελληνικού Δημοσίου χρέους μέσω της διαδικασίας του PSI τον Μάρτιο του 2012.

Οι αποταμιευτές αυτοί που είναι τόσο Έλληνες πολίτες όσο και πολίτες άλλων χωρών της ΕΕ, ανέρχονται σε πάνω από 15.000 άτομα ενώ μαζί με τα μέλη των οικογενειών τους ξεπερνούν τα 100.000 άτομα και η απελπισία τους είναι τόσο μεγάλη ώστε ήδη ανάμεσα τους 14 άνθρωποι έχουν αυτοκτονήσει !

Η διαδικασία που επελέγη για το "κούρεμα" δεν ήταν εθελοντική όπως επίσημα λέγεται, αλλά υποχρεωτική, πρωτοφανής και άδικη, καθώς είχε δυσανάλογη επίπτωση στα οικονομικά συμφέροντα ατόμων με περιορισμένο εισόδημα που είχαν την ατυχή έμπνευση να εμπιστευτούν το Ελληνικό Δημόσιο, την Ευρωζώνη αλλά και τις διακηρύξεις των επισήμων παραγόντων της ΕΕ .Η ζημιά που υπέστησαν είναι τεράστια και υπολογίζεται σε 70% των

χρημάτων που αποταμίευσαν ενώ ταυτόχρονα υφίστανται επιπλέον και όλα τα δεινά της λιτότητας και των μνημονίων που υφίσταται όλος ο υπόλοιπος πληθυσμός. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια πρωτοφανή στα χρονικά δήμευση περιουσιών που πραγματοποιήθηκε από κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η δε αδιαφορία της Ελληνικής κυβέρνησης και της τρόικας αυτά τα 2 χρόνια για την αποκατάσταση της αδικίας είναι προκλητική και καταφανής.

Ζητούμε, αξιότιμη κ. Πρόεδρε, την άμεση αποζημίωσή μας για την οικονομική βλάβη που άδικα υποστήκαμε.

Παράκλησή μας είναι να κληθούμε σε δημόσια ανοικτή συνεδρίαση ενώπιον της ευαίσθητης Επιτροπής σας, και να εκθέσουμε στους ευρωβουλευτές- μέλη της την εξαιρετικά άδικη κατάσταση που υφιστάμεθα.

Παρακαλούμε να ειδοποιηθούμε εγκαίρως με αποστολή φαξ στον αριθμό 0030/211/ 8001775 ή με e-mail στο info@fpoed-members.gr ώστε να ρυθμίσουμε τα της μεταβάσεως μας στις Βρυξέλλες.

Με εκτίμηση

Ιωάννης Μαρινόπουλος
Πρόεδρος ΔΣ
Σύλλογος Φυσικών
Προσώπων
Ομολογιούχων Ελληνικού
Δημοσίου
www.fpoed.gr

Κ.Αϊβαλιώτης
Πρ. Βουλευτής, Εκπρόσωπος του ΛΑ.Ο.Σ

Κ. Γρηγορόπουλος
Αναπλ. Εκπρόσωπος του ΛΑ.Ο.Σ
Διευθυντής Ραδιοφωνικού
Σταθμού " ΑΡΤ FM 90,6"

Γιατι δεν παραιτούνται οι 6 Χρυσαυγίτες βουλευτές;

Οι συστημικοί πολιτικοί παράγοντες, που βλακωδώς προκάλεσαν τις  προφυλακίσεις βουλευτών της Χρυσής Αυγής, επιχαίρουν για όσα συμβαίνουν, αρνούμενοι να δουν ότι με την στρατηγική της ποινικοποίησης δεν κερδίζουν ψήφους στο εσωτερικό της χώρας.
Οι Χρυσαυγίτες βουλευτές... ταμπουρώνονται πίσω από το παράνομο των διώξεων που ασκούνται εναντίων τους και τον χαρακτηρισμό τους ως πολιτικών διώξεων και δεν προχωρούν σε πολιτικές πρωτοβουλίες που θα ακύρωναν τα επόμενα βήματα στον σχεδιασμό των συστημικών πολιτικών τους αντιπάλων.
Οι συστημικοί, οχυρώνονται πίσω από την δύναμη της  εξουσίας, την οποία προσωρινά κατέχουν. Λειτουργούν στα όρια της νομιμότητας (κατά την γνώμη μου την έχουν υπερβεί από καιρό) και κάνουν όποια αυθαιρεσία τους υποδειχθεί. Θεωρούν ότι έτσι θα συγκρατήσουν την εκλογική τους βάση, θα διατηρήσουν εξουσιαστικές δυνατότητες και θα παρεμποδίσουν την απειλούμενη πολιτική και κοινωνική περιθωριοποίησή τους.

Οι Χρυσαυγίτες, που παρουσιάζουν τους εαυτούς τους σαν τους μόνους που στέκονται ενάντια στο σύστημα των κλεπτοκρατών και των υπηρετών των ξένων εντολέων, αντιδρούν με πολιτικά παιδιάστικο τρόπο. Περιορίζονται με συνεχείς καταγγελίες, κλαυθμυρίζοντας, να κατηγορούν τους εχθρούς τους ότι τους καταδιώκουν παραβιάζοντας τα δικαιώματα που το ίδιο το σύστημα τους είχε παρέξει.
Οι συστημικοί, παρ’ όλα αυτά, αποδεικνύονται ανίκανοι να κάμψουν την τιμωρό διάθεση του λαού που δείχνει να οδεύει προς την Χρυσή Αυγή. Όμως, και οι Χρυσαυγίτες αποδεικνύονται ανίκανοι να αξιοποιήσουν τις αδυναμίες του συστήματος και να ενεργοποιήσουν πολιτικά το 1.000.000 των πολιτών που δηλώνουν ότι θα τους ψήφιζαν σε περίπτωση εκλογών.
Το σύστημα, με όπλο την κοινοβουλευτική του ισχύ ψηφίζει νόμους και λαμβάνει αποφάσεις ανενόχλητο, από την διαρκώς μειούμενη αριθμητική δύναμη των Χρυσαυγιτών βουλευτών. Οι προφυλακισμένοι βουλευτές, δεν παρίστανται στις επιτροπές που παρακολουθούσαν και δεν ψηφίζουν στις ψηφοφορίες της Βουλής. Ήδη στερήθηκαν και του μισθού τους, με απόφαση του Προέδρου της Βουλής κ. Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Το δε κόμμα τους, σε συνέχεια της διακοπής της κρατικής χρηματοδότησης, έχασε και τις 50.000 ευρώ που ελάμβαναν κάθε μήνα οι προφυλακισθέντες βουλευτές του.
Έτσι, η πολιτική πραγματικότητα διαμορφώνεται ως εξής: 

Οι Χρυσαυγίτες καμαρώνουν ότι δεν υποχωρούν και δεν λυγίζουν. Αιμορραγούν όμως, χάνοντας στελέχη, ευκαιρίες και χρηματοδότηση. Οι συστημικοί συνεχίζουν να κάνουν την δουλειά τους ανενόχλητοι στέλνοντας ένα μήνυμα ισχύος στην κοινωνία. Η κοινωνία όμως δείχνει «να μη μασάει».
Υπάρχει δυνατότητα, να πάψει η Χρυσή Αυγή να είναι διαρκώς αμυνόμενη και αιμορραγούσα; Ναι και αυτό μπορεί να συμβεί άμεσα!

Αρκεί να υπάρξει ένα πολιτικό στέλεχος της Χρυσής Αυγής που να υποδείξει την παραίτηση των προφυλακισθέντων, από τις βουλευτικές τους έδρες, και την αντικατάστασή τους με κάποιους εκ των επομένων στη λίστα των τελευταίων εκλογών.
Όπως οι ίδιοι λένε, οι βουλευτικές έδρες δεν αποτελούν αυτοσκοπό. Αν λοιπόν παραιτηθούν θα αντικατασταθούν από άλλους και θα αποκαταστήσουν την κοινοβουλευτική τους δύναμη. Θα επέλθει οικονομική ενδυνάμωση του κόμματός του, θα ενισχυθεί η πολιτική τους παρουσία και ο πολιτικός τους λόγος εντός και εκτός Βουλής και θα εκπαιδεύσουν στον κοινοβουλευτικό αγώνα νέα στελέχη. Συγχρόνως, το γεγονός θα συζητηθεί έντονα και θα τύχει της επιβράβευσης των πολιτών.
Έτσι, το σύστημα θα δει να ακυρώνεται στην πράξη η στρατηγική του (ποινική εξουδετέρωση των στελεχών της Χρυσής Αυγής) και θα υποχρεωθεί να ανακόψει πρύμνα.
Αρκεί λοιπόν, οι Χρυσαυγίτες, να αποφασίσουν να πάρουν τις τολμηρές πολιτικές πρωτοβουλίες που είναι αναγκαίες. Έτσι θα καταλύσουν το καθεστώς ομηρίας στο οποίο έχουν περιέλθει, θα απελευθερώσουν τις δυνάμεις τους και θα κάνουν τους συστημικούς «να ψάχνονται» και τους Έλληνες ψηφοφόρους τους να εκτινάσσονται στα ύψη.

Γιάννης Παμπόρης

Πηγη: http://enimerosipeloponnisou.blogspot.gr/

Τι έγινε στην Ανατολική Θράκη τον Οκτώβρη του ’22

Μια από τις πλέον άγνωστες σελίδες της νεότερης ελληνικής ιστορίας διαδραματίστηκε στην Ανατολική Θράκη τον Οκτώβριο του 1922, μετά την Καταστροφή της Σμύρνης και πριν το τέλος της  ιστορικής διαδικασίας αντικατάστασης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από έθνη-κράτη. Η Ανατολική Θράκη ήταν τότε μια περιοχή μεγάλης εγκατάστασης ελληνικού πληθυσμού, που περιλάμβανε και την Κωνσταντινούπολη. Την εποχή εκείνη η Κωνσταντινούπολη ήταν έδρα του ισλαμικού Χαλιφάτου και παράλληλα η  μεγαλύτερη, τότε, ελληνική πόλη, το καθεστώς της οποίας ήταν υπό διαμόρφωση.  Η Ανατολική Θράκη, εκτός από την Πόλη και την παραθαλάσσια ζώνη των Στενών που πέρασε σε βρετανικό έλεγχο, ενώθηκε με την υπόλοιπη Ελλάδα με τη Συνθήκη των Σεβρών, οι δε κάτοικοί της ψήφισαν και στις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου του 1920.

 Το θέμα αυτό με τίτλο “Η παράδοση της Ανατολικής Θράκης τον Οκτώβριο του 1922, μετά την υπογραφή της Συνθήκης των Μουδανιών” παρουσίασε, σ’ ένα σεμινάριο Ιστορίας που λαμβάνει χώρα στην Κηφισιά της Αττικής, ένας από τους καλούς μελετητές της περιοχής αυτής, ο καταγόμενος από τη Ραιδεστό Δημήτρης Μαυρίδης .

Δημοσιεύουμε σήμερα ένα σχετικό κείμενο του Δημήτρη Μαυρίδη, ευελπιστώντας να συμβάλλουμε στην κατανόηση του τρόπου δημιουργίας των σύγχρονων κρατών.

Η εγκατάλειψη της Ανατολικής Θράκης τον Οκτώβριο του 1922

του Δημήτρη Μαυρίδη,

Λίγο γνωστά είναι τα δραματικά γεγονότα του 1922 και κυριολεκτικά άγνωστα παραμένουν τα γεγονότα τα σχετικά με την εγκατάλειψη και εκκένωση της Ανατολικής Θράκης τον Οκτώβριο του 1922. Η απώλεια της Ανατολικής Θράκης, –της κύριας εστίας του Θρακικού Ελληνισμού, που βρισκόταν υπό ελληνική διοίκηση από τον Ιούλιο του 1920 και είχε ενσωματωθεί στο Ελληνικό Κράτος τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, μετά την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών–, θεωρείται σήμερα ότι συμπίπτει με τη Μικρασιατική Καταστροφή στην πραγματικότητα όμως είναι αποτέλεσμα και επακόλουθό της. Ίσως είναι καιρός να μιλήσουμε και για τη Θρακική Καταστροφή η οποία παραμένει άγνωστη, ανεξήγητη και κυριολεκτικά αδικαιολόγητη.
Η απώλεια της Ανατολικής Θράκης σημαίνει για την Ελλάδα την απομάκρυνσή της από τη θάλασσα της Προποντίδας και τον Εύξεινο Πόντο. Η παρουσία των Ελλήνων στην Ανατολική Θράκη θα είχε οδηγήσει σε τελείως διαφορετικές εξελίξεις: η Κωνσταντινούπολη δεν θα ήταν σήμερα μητρόπολη των είκοσι εκατομμυρίων και η Τουρκία δεν θα μετέφερε το πληθυσμιακό και οικονομικό της βάρος προς το Αιγαίο, όπως συμβαίνει σήμερα. Αφήνουμε κατά μέρος την οικονομική και δημογραφική σημασία που θα είχε για την Ελλάδα η διατήρηση της Ανατολικής Θράκης.
Με την ευκαιρία λοιπόν της επετείου του δραματικού αυτού γεγονότος καλό είναι να θυμόμαστε τις συνθήκες και τις διεργασίες κάτω από τις οποίες συνέβησαν τα γεγονότα εκείνα, αφού ανάλογες συνθήκες υπάρχουν και σήμερα.
Η Μεγάλη Βρετανία, –άτυπη σύμμαχος των Ελλήνων– που βασιζόταν στην ασπίδα του Ελληνικού Στρατού για την κάλυψη των Στενών, της Κωνσταντινούπολης και της ουδέτερης ζώνης που κατείχε στη Μικρά Ασία, φάνηκε αμέσως μετά την εκκένωση της Μικράς Ασίας από τους Έλληνες, να επιδιώκει σαφώς, στην αρχή, την ανασυγκρότηση του Ελληνικού Στρατού. Είναι γεγονός ότι η κυβέρνηση του Λόυδ Τζωρτζ, με πρωτοστατούντα τον Ουίνστον Τσώρτσιλ, ετοιμάζονταν για πολεμική σύγκρουση με την κεμαλική Τουρκία. Αντίθετα οι Γάλλοι, σε ανοικτή ρήξη προς τους Άγγλους, είχαν εκχωρήσει την Ανατολική Θράκη στους Τούρκους, ακόμη και πολύ πριν τον Αύγουστο του 1922.
Στις αρχές του Σεπτεμβρίου του 1922 εκδηλώθηκε κρίση στις αγγλογαλλικές σχέσεις. Η Γαλλία διαχώρισε τη θέση της και υποστήριξε την απαίτηση των Τούρκων για προσάρτηση στην Τουρκία της Ανατολικής Θράκης και των Στενών, που οι Τούρκοι θα ουδετεροποιούσαν.
Τότε, η διάσταση στις γνώμες των Βρετανών ιθυνόντων και απροθυμία της αγγλικής κοινής γνώμης και των αποικιών για πολεμική εμπλοκή με τους Τούρκους, οδήγησαν, μαζί με την αφόρητη πίεση της Γαλλίας, στην απόφαση των Συμμάχων να εκκενωθεί από τους Έλληνες η Ανατολική Θράκη και να παραδοθεί στην Τουρκία ως αμοιβή για την προσέγγισή της στους Συμμάχους. Η θετική διάθεση ορισμένων Άγγλων προς τους Έλληνες, όπως αυτή του Λόυδ Τζωρτζ και του λόρδου Κώρζον, δεν ενισχύθηκε από τη μαχητικότητα, την τόλμη και την αποφασιστικότητα των Ελλήνων που, δυστυχώς, δεν υπήρξαν.
Η απόφαση για την εκκένωση της Θράκης επικυρώθηκε από τους Συμμάχους στις 9.9.1922 μετά από θυελλώδεις συσκέψεις τριών ημερών στο Παρίσι, μεταξύ του Γάλλου πρωθυπουργού Πουανκαρέ και του Άγγλου υπουργού εξωτερικών Λόρδου Κώρζον. Οι παρακλήσεις του Βενιζέλου αντιμετωπίστηκαν την επαύριο παγερά από τον Πουανκαρέ.
Στο εύλογο ερώτημα του Λόρδου Κώρζον: “Ποιός θα υποχρεώσει τους Έλληνες να εγκαταλείψουν την Ανατολική Θράκη;”, απάντησαν οι ίδιοι οι Έλληνες. Η Ανατολική Θράκη εγκαταλείφθηκε εθελόδουλα, ώστε να μην βρεθεί η Μεγάλη Βρετανία στη δυσάρεστη θέση να συγκρουσθεί με την Τουρκία.
Παραμένει το γεγονός ότι ο τουρκικός στρατός δεν ήταν σε θέση να διαπλεύσει την Προποντίδα και να επιτύχει την κατάληψη της Ανατολικής Θράκης. Οι Τούρκοι δεν διέθεταν ναυτική δύναμη και η δύναμη πυρός των ελληνικών θωρηκτών ήταν σημαντική με τα δεδομένα της εποχής εκείνης. Υπήρχε επίσης και μία στρατηγική συνιστώσα στο να αρνηθούν οι Έλληνες να εκκενώσουν την Ανατολική Θράκη. Μία τέτοια κατάσταση έφερνε αμέσως σε ευθεία αντιπαράθεση τους Συμμάχους με την Τουρκία κα  το λιγότερο που θα κέρδιζαν οι Έλληνες ήταν πολύτιμος χρόνος. Η διάβαση των Τούρκων από τον Βόσπορο η τον Ελλήσποντο, που κατείχαν με ασθενείς δυνάμεις οι Άγγλοι, σήμαινε Αγγλο-Τουρκική σύγκρουση, κάτι που εξυπηρετούσε τα στρατηγικά συμφέροντα της Ελλάδας. Βρισκόταν δηλαδή η νικημένη Ελλάδα σε θέση που της έδινε τη δυνατότητα να δημιουργήσει μία αγγλική ασπίδα και να αποφύγει νέα σύγκρουση με τους Τούρκους. Βέβαια, η ηττημένη χώρα δεν φαινόταν να έχει τις οικονομικές δυνατότητες για να συνεχίσει τον πόλεμο. Ωστόσο, η ιστορική εμπειρία μας διδάσκει ότι λαοί που είναι αποφασισμένοι και θέλουν να επιβιώσουν βρίσκουν τα μέσα για να αντισταθούν.
Στη διάσκεψη των Μουδανιών, που οργανώθηκε από τους Συμμάχους για τη σύναψη της ανακωχής, (20 έως 28.9.22), η Ελλάδα έπαιξε τον ρόλο βωβού παρατηρητή στον οποίο ανακοινώθηκαν οι εις βάρος του όροι, ωσάν οι Σύμμαχοι να ήσαν πραγματικά οι εμπόλεμοι με την Τουρκία. Ο σκοπός της διάσκεψης ανακωχής των Μουδανιών ήταν: οι Έλληνες θα έπρεπε να αποσυρθούν από την Ανατολική Θράκη. Το αντάλλαγμα εκ μέρους των Τούρκων ήταν ο σεβασμός της ουδέτερης συμμαχικής ζώνης και των Στενών μέχρι την τελική Διάσκεψη Ειρήνης μεταξύ των Συμμάχων και των Τούρκων. Οι Έλληνες εκλήθησαν στα Μουδανιά για να αποδεχθούν τα σε βάρος τους τετελεσμένα γεγονότα. Έγινε δηλαδή εκεί, μία διευθέτηση των συμμαχικών σχέσεων με την Τουρκία, εξόδοις της Ελλάδας.
Η διάσκεψη άρχισε χωρίς τους Έλληνες, που δεν είχαν ακόμη φθάσει, με κύρια συζήτηση τη γραμμή που θα αποσύρονταν οι Έλληνες. Κατά την αφήγηση του Ισμέτ Ινονού στον Σπύρο Μαρκεζίνη το 1972, δέχθηκαν όλοι την προτροπή του: ” Ας φθάσουμε σε ένα αποτέλεσμα και οι Έλληνες θα υποχρεωθούν να το δεχθούν”. Οι Έλληνες, απλώς προσήλθαν την επαύριο για να τους ζητηθεί να προσυπογράψουν ο,τι οι άλλοι αποφάσισαν εις βάρος τους. Η άλλη θλιβερή διαπίστωση είναι ότι οι Γάλλοι και οι Ιταλοί φέρονταν ως σύμμαχοι της Τουρκίας, με μόνον τους απαυδημένους Άγγλους να διαπραγματεύονται, παρεμπιπτόντως τα συμφέροντα της Ελλάδας. Κατά τον Σπύρο Μαρκεζίνη “οι Έλληνες παρέμειναν βωβοί θεατές και οι Τούρκοι ήγειρον συνεχώς και νέας αξιώσεις”. Ο στρατηγός Σαρπύ με την καθοδήγηση του Φρακλίν Μπουγιόν, δέχθηκε όλα τα αιτήματα των Τούρκων. Ακολούθησαν οι Ιταλοί και μετά οι διστακτικοί Άγγλοι. ” Η Θράκη μας παραδόθηκε χωρίς να ριφθεί ούτε ένας πυροβολισμός”, δήλωσε μετά από πενήντα χρόνια ο Ισμέτ Ινονού.
Στις 25.9.1922 ο Βενιζέλος τηλεγράφησε από το Παρίσι : “Ανατολική Θράκη απωλέσθη ατυχώς δι’ Ελλάδα”, και : “ανάγκη Θράκες να εγκαταλείψωσι την γην, ην από τόσων αιώνων κατοικούσιν, αυτοί και πρόγονοί των”. Ήταν ακόμη μία από τις εθνικές εκκαθαρίσεις του 20ου αιώνα, παρ’ όλο που το πρωτόκολλο της Ανακωχής των Μουδανιών αφορούσε μόνο την εκκένωση της Ανατολικής Θράκης από τον Ελληνικό Στρατό και όχι από τον ελληνικό πληθυσμό.
Η εκκένωση της Ανατολικής Θράκης σήμαινε τη μετακίνηση των 260.000 Θρακών προσφύγων με την οικοσκευή τους και μέρος της σοδειάς τους, όπως και την αποχώρηση δεκάδων χιλιάδων προσφύγων από τη Μικρά Ασία, οι οποίοι τον προηγούμενο μήνα, με την κατάρρευση του μετώπου της Μικράς Ασίας, είχαν καταφύγει στη Θράκη. Μετακινήθηκαν επίσης Αρμένιοι, Κιρκάσιοι και Τούρκοι αντικεμαλικοί των οποίων ο αριθμός δεν είναι γνωστός. Τη μετακίνηση συμπλήρωσε η αποχώρηση 70.000 περίπου στρατιωτών της Στρατιάς Θράκης, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν δυτικά του Έβρου. Μαζί και τελευταίοι αποχώρησαν οι Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι και η ελληνική χωροφυλακή. Κατά τις είκοσι ημέρες της εκκένωσης της Θράκης δηλαδή, μετακινήθηκαν προς δυτικά πάνω από 400.000 άτομα. Οι μετακινήσεις έγιναν με τραίνα, με πλοία και οδικώς με κάρα, τα οποία ήταν τότε διαθέσιμα στη Θράκη. Η εγκατάλειψη της Ανατολικής Θράκης είχε ολοκληρωθεί το τελευταίο δεκαήμερο του Οκτωβρίου του 1922.
Παραθέτουμε, τέλος, τη μαρτυρία του Αλέξανδρου Μαζαράκη-Αινιάνος, από το βιβλίο του “Απομνημονεύματα”, που εκδόθηκε στην Αθήνα το 1948. Ο στρατηγός Μαζαράκης, ένας από τους πρωταγωνιστές της απελευθέρωσης της Θράκης το 1920, ήταν επί κεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπίας στη Διάσκεψη Ανακωχής των Μουδανιών τον Σεπτέμβριο του 1922. 
«… Τον Σεπτέμβριον του 1922 εκλήθην εις το Υπουργείον των Εξωτερικών, όπου μου ανέθεσαν να αντιπροσωπεύσω την Ελλάδα εις την μέλλουσαν να συνέλθη την 20 Σεπτεμβρίου εις Μουδανιά διάσκεψιν στρατιωτικών αντιπροσώπων της Ελλάδος, της Τουρκίας, της Γαλλίας, της Αγγλίας και Ιταλίας, προς σύναψιν ανακωχής. …
»Σημειωτέον ότι και εγώ και η κυβέρνησις ενομίζαμε ότι επρόκειτο μόνον περί ανακωχής, περί των γραμμών δηλαδή όπισθεν των οποίων θα έμενεν ο ελληνικός και ο τουρκικός στρατός μέχρι της συνθήκης της ειρήνης, ως άλλως εξήγετο και από την διακοίνωσιν των δυνάμεων.
»Της επιτροπής μετείχον εκ μέρους της Αγγλίας ο στρατηγός Χάριγκτον, της Γαλλίας ο στρατηγός Σαρπύ, της Ιταλίας ο στρατηγός Μομπέλλι, της Τουρκίας (τον οποίον διόλου δεν συνήντησα) ο στρατηγός Ισμέτ Πασσάς. Ούτοι δεν ανέμενον την άφιξίν μας αλλά συνεδριάσαντες την 20–21 είχον ήδη παρασκευάσει το κείμενον της ανακωχής το οποίον και μας παρουσίασαν προς αποδοχήν την 22αν. Εις την πρώτην συνεδρίασιν της 22ας Σεπτεμβρίου, γενομένην επί αγγλικού θωρηκτού, μας επέδειξαν κείμενον έτοιμον της συνθήκης της ανακωχής εις το οποίον είχον μείνει σύμφωνοι οι Τούρκοι και οι τέως σύμμαχοί μας, χωρίς καν να μας ερωτήσουν. Δια τούτο ωρίζετο η άμεσος εκκένωσις της Θράκης υπό του ελληνικού στρατού μέχρι τον Έβρον και ότι επρόκειτο μόνον να συζητηθούν αι λεπτομέρειαι της εκτελέσεως. Εδήλωσα αμέσως ότι το κείμενον τούτο προδικάζει την συνθήκην της ειρήνης, ότι εγώ ήλθον δια να συζητήσω περί ανακωχής και όχι δια να ακούσω την άμεσον κατάληψιν της Θράκης υπό των Τούρκων και ότι υπό τοιούτους όρους θεωρώ τούτο απαράδεκτον και ούτε οδηγίας τοιαύτας έχω, ούτε καν θέλω να λάβω γνώσιν. Κατά την διεξαχθείσαν συζήτησιν ο Γάλλος αντιπρόσωπος στρατηγός Σαρπύ εζήτει με νευρικότητα και εκβιαστικώς να μας πιέση εις άμεσον αποδοχήν των πάντων, επισείων τους κινδύνους της παρελκύσεως, αφού δήθεν οι σύμμαχοι ανέλαβον να πείσουν τον Κεμάλ να μη διαπεραιωθή εις Ευρώπην και μας καταδιώξη και παρεχώρησαν εις αυτόν την Θράκην, η οποία παραχώρησις είναι οριστική. …
»Υπό τας συνθήκας ταύτας μετέβην εις την επί του αντιτορπιλλικού σύσκεψιν όπου ευθύς αμέσως εδήλωσα ότι μη γενομένης δεκτής ουδεμιάς ημετέρας προτάσεως δεν δύναμαι να υπογράψω. …
»Αλλά θα ήτο η ιδία η στάσις της Αγγλίας εάν έβλεπε μετ’ ολίγας ημέρας, μετά ένα μήνα, σημαντικήν εις τη Θράκην ελληνικήν δύναμιν με την στερράν απόφασιν να κρατήση και να αμυνθή αυτής; Θα ήτο διατεθειμένη τότε να συμμετάσχη με τας δύο άλλας δυνάμεις εις εκβιαστικά εναντίον της Ελλάδος μέτρα; Και επί πλέον, εάν αφιέμεθα μόνοι απέναντι των Τούρκων, θα ηδύναντο αυτοί, ενόσω με τον στόλον μας είμεθα κύριοι της Προποντίδος, να διαπεραιώσουν σημαντικάς δυνάμεις εξ Ασίας εις Θράκην; Βεβαίως όχι. Υπάρχει λοιπόν βάσιμος ελπίς ότι εάν παρετείναμεν την εκκρεμότητα, μη δεχόμενοι την εκκένωσιν της Θράκης και εν τω μεταξύ συντόνως ενισχύαμεν και ωργανούμεν τας εκεί στρατιωτικάς δυνάμεις μας, η μεν Ευρώπη δεν θα ήτο ηνωμένη δια να επέμβη, οι δε Τούρκοι δεν θα είχον εις χείρας των κανέν όπλον δια να εκβιάσουν και ημάς και την Ευρώπην.
»Προκειμένου, επαναλαμβάνω, δια τόσον μεγάλον έπαθλον όπως η Θράκη, ήξιζε τον κόπον να μεταχειρισθή η Ελλάς όλα τα μέσα δια να την κρατήση, φθάνουσα μέχρι του τελευταίου σημείου, όπου θα έβλεπε πλέον ότι η αντίστασίς της ήτο άσκοπος και εγέννα δεινοτέρους κινδύνους.
»Νομίζω λοιπόν ότι και ο Βενιζέλος εν Παρισίοις και η επανάστασις εν Αθήναις έσπευσαν πολύ, χάσαντες απ’ αρχής κάθε ελπίδα, να αποδεχθούν την εκκένωσιν της Ανατολικής Θράκης….» 
Χρονολογικός πίνακας γεγονότων.
Οι ημερομηνίες είναι στο παλιό Γρηγοριανό ημερολόγιο, το οποίο ίσχυε τότε στην Ελλάδα. Το νέο Ιουλιανό ημερολόγιο, το οποίο ίσχυε τότε στην Ευρώπη προκύπτει με την πρόσθεση 13 ημερών. Το Ιουλιανό ημερολόγιο εφαρμόσθηκε στην Ελλάδα το 1923.
13.08.1922 Τουρκική επίθεση στο Αφιόν Καραχισάρ
14.08.1922 Διάσπαση του ελληνικού μετώπου στο Αφιόν Καραχισάρ
21.08.1922 Διάταγμα αποστράτευσης των προ του 1918 κλάσεων του Ελληνικού Στρατού
27.08.1922 Είσοδος των Τούρκων στη Σμύρνη
29.08.1922 Οι Άγγλοι αρχίζουν να οχυρώνουν το Τσανάκ Καλέ και να συγκεντρώνουν δυνάμεις
31.08.1922 Ο Κεμάλ στη Σμύρνη. Δήλωσή του ότι μόνο η παραχώρηση της Ανατολικής Θράκης στην Τουρκία θα απέτρεπε τη σύγκρουσή του με τους Συμμάχους
02.09.1922 Το αγγλικό υπουργικό συμβούλιο αποφασίζει να αντιμετωπίσει ένοπλα απόπειρα παραβίασης της ουδέτερης ζώνης στο Τσανάκ Καλέ από τους Τούρκους
02.09.1922 Έκκληση των Άγγλων προς τις αποικίες για στρατιωτική ενίσχυση κατά της Τουρκίας
03.09.1922 Άρνηση των αποικιών, εκτός της Νέας Ζηλανδίας, για αποστολή στρατευμάτων στα Δαρδανέλλια.
03.09.1922 Ανακοίνωση της αγγλικής κυβέρνησης ότι θα αντιμετωπισθεί με πόλεμο η παραβίαση της ουδέτερης ζώνης από την Τουρκία
03.09.1922 Άφιξη του Πλαστήρα στη Χίο. Αμέσως αρχίζει την προετοιμασία κινήματος
04.09.1922 Αποχώρηση των γαλλικών και ιταλικών στρατευμάτων από το Τσανάκ Καλέ
05.09.1922 Τουρκικά στρατεύματα εισέρχονται στην ουδέτερη ζώνη στην περιοχή του Τσανάκ Καλέ. Αμφότεροι Τούρκοι και Άγγλοι δεν ανοίγουν πυρ
06.09.1922 Οι τελευταίοι Έλληνες στρατιώτες αποχωρούν από τη Μικρά Ασία
06.09.1922 Άφιξη του Λόρδου Κώρζον στο Παρίσι. Αγγλογαλλική ρήξη
07.09.1922 Αποχώρηση των γαλλικών και ιταλικών στρατευμάτων από το Τσανάκ Καλέ
09.09.1922 Συμφωνία των Συμμάχων στο Παρίσι για εκχώρηση της Ανατολικής Θράκης στην Τουρκία (συζητήσεις Πουανκαρέ και Λόρδου Κώρζον)
10.09.1922 Οι τρεις δυνάμεις ζητούν με κοινή ανακοίνωσή τους προς την Τουρκία τη συμμετοχή της σε Διάσκεψη Ειρήνης με αντάλλαγμα την απόδοση της Ανατολικής Θράκης στην Τουρκία
11.09.1922 Έκρηξη επαναστατικού κινήματος Πλαστήρα-Γονατά στη Χίο και στη Μυτιλήνη. Στόχος του η ανατροπή του Κωνσταντίνου και η σωτηρία της Ανατολικής Θράκης. Το σύνθημα είναι «Ελλάς-Σωτηρία»
12.09.1922 Επιβίβαση σε πλοία των επαναστατικών στρατευμάτων της Χίου και της Μυτιλήνης με προορισμό την Αττική
12.09.1922 Η Κυβέρνηση Τριανταφυλλάκου αποδέχεται την παράδοση της Ανατολικής Θράκης στην Τουρκία
14.09.1922 Ο Βενιζέλος αναλαμβάνει την εκπροσώπηση του επαναστατικού καθεστώτος στο εξωτερικό
15.09.1922 Είσοδος των επαναστατικών στρατευμάτων στην Αθήνα
15.09.1922 Ο Κωνσταντίνος παραιτείται
16.09.1922 Τελεσίγραφο των Άγγλων προς τους Τούρκους στο Τσανάκ Καλέ. Το τελεσίγραφο δεν επιδίδεται στους Τούρκους από τον στρατηγό Χάριγκτον
17.09.1922 Ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος φεύγει από την Ελλάδα
18.09.1922 Συμφωνείται μεταξύ Συμμάχων και Τούρκων Διάσκεψη Ανακωχής που θα διεξαχθεί στα Μουδανιά
19.09.1922 Θυελλώδης συζήτηση Βενιζέλου-Λόρδου Κώρζον στο Παρίσι
20.09.1922 Αρχίζει η Διάσκεψη των Μουδανιών
20.09.1922 Τηλεγράφημα του Βενιζέλου προς την Επανάσταση για την αποχώρηση από την Ανατολική Θράκη
21.09.1922 Ο Πλαστήρας στη Θράκη. Αποτυγχάνει να συναντηθεί με τον Κεμάλ
21.09.1922 Άφιξη της ελληνικής αντιπροσωπίας στα Μουδανιά
22.09.1922 Ο Βενιζέλος δηλώνει στον Λόρδο Κώρζον ότι η Ελλάδα θα αποχωρήσει από την Ανατολική Θράκη
23.09.1922 Αποχώρηση του Πλαστήρα από τα Μουδανιά
24.09.1922 Η Ελληνική Κυβέρνηση αποδέχεται την παράδοση της Ανατολικής Θράκης στην Τουρκία
25.09.1922 Η Ελληνική Κυβέρνηση εξουσιοδοτεί τον Έλληνα Αρμοστή στην Κωνσταντινούπολη να υπογράψει τη Συνθήκη Ανακωχής των Μουδανιών
28.09.1922 Υπογραφή της Συνθήκης των Μουδανιών. Αποχώρηση Έλληνα αντιπρόσωπου
30.09.1922 Ο Στρατηγός Νίδερ εκδίδει διαταγές για την αποχώρηση των Ελλήνων από την Ανατολή Θράκη
30.09.1922 Σύσκεψη του υπουργικού συμβουλίου στην Αθήνα και αποδοχή της εκχώρησης της Ανατολικής Θράκης στην Τουρκία
02.10.1922 Αρχίζει η εγκατάλειψη της Ανατολικής Θράκης από τους Έλληνες
06.10.1922 Παραίτηση της Κυβέρνησης Λόυδ Τζωρτζ
20.10.1922 Συμπλήρωση της εγκατάλειψης της Ανατολικής Θράκης από τους Έλληνες
11.11.1922 Αρχίζει η αποχώρηση των Ελλήνων από τη Θρακική Χερσόνησο
15.11.1922 Παράδοση της Ανατολικής Θράκης στους Τούρκους

Απόσπασμα κειμένου του Δημήτρη Μαυρίδη, μαζί μ’ ένα άρθρο της Βάσως Τσακόγλου δημοσιεύτηκε στο αφιέρωμα ιστορίας της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας
που επιμελείται ο Βλάσης Αγτζίδης:
http://kars1918.wordpress.com/2013/12/09/thrace-east/

Οδοιπορικό στην Ανατολική Θράκη
Published by ANemos on Τρίτη, Φεβρουάριος 03, 2009

Πάνω από δύο χρόνια κράτησε τα οδοιπορικό του Χρήστου στην Ανατολική Θράκη. Που τον χάναμε, που τον βρίσκαμε ήταν πάντα με ένα σακ-βουαγιάζ στην πλάτη. Ο “συνταξιούχος” συνάδελφος και αγαπημένος φίλος είχε βάλει άλλο ένα μεγάλο στοίχημα. Αφού “ξεψάχνισε” τη Θεσσαλονίκη και το μεγαλύτερο μέρος της Μακεδονίας (και όχι μόνο) βάλθηκε να ανακαλύψει αυτή την ξεχασμένη περιοχή του Ελληνισμού. Το εγχείρημα τεράστιο. Αποτέλεσμα αυτής της «επιχείρησης αυτογνωσίας και εθνικής μνήμης», όπως την λέει ο ίδιος, αποτελεί η έκδοση «Μνήμης Οδοιπορία – Ανατολική Θράκη»(εκδ. Επίκεντρο).«Θεωρώ ότι είναι μία περιοχή ξεχασμένη» μας έλεγε. «Η ιστορία και οι αγώνες των Θρακιωτών απουσιάζουν από τα σχολικά βιβλία. Σήμερα, όταν μιλούμε για Θράκη αναφερόμαστε μόνο στη Δυτική, αφήνοντας έξω από τις αναφορές μας τα υπόλοιπα τμήματά της, την Ανατολική, που περιήλθε στην Τουρκία, και τη Βόρεια Θράκη, που ενσωματώθηκε στη Βουλγαρία. Αγνοούμε πόλεις, πρόσωπα και γεγονότα παρ’ όλο που ο πολιτισμός και η προσφορά τους στους εθνικούς αγώνες βρίσκονται σε πολύ υψηλή και σημαντική θέση».
Κι έχει δίκιο!
Χιλιάδες σελίδες έχουν γραφτεί τα τελευταία 20 χρόνια -και όχι άδικα- για τη Μακεδονία λόγω της επικαιρότητας και της υστερίας των Σκοπιανών. Πόσα όμως ξέρουμε για την Ανατολική Θράκη; Για την Αδριανούπολη, τις Σαράντα Εκκλησιές, τη Ραιδεστό, την Καλλίπολη, τη Βιζύη, τον Αίνος, τη Μάδυτο;
Ο Χρήστος Ζαφείρης πήγε ο ίδιος μαζί με τον φωτογράφο Γιώργο Πούπη σε όλα αυτά τα μέρη. Συγκέντρωσε αρχιακό υλικό. Εκανε ρεπορτάζ. Μίλησε με ανθρώπους και από τις δύο πλευρές των συνόρων.
«Η σημερινή περιδιάβαση στην Ανατολική Θράκη είναι μία μαρτυρική εμπειρία για τα ιστορικά, πληθυσμιακά και οικοδομικά τετελεσμένα. Παρ’ όλη, όμως, την κατεδαφιστική μανία και την καταλυτική φθορά του χρόνου, οι ελληνικές μαρτυρίες, οι θρακιώτικες εμπράγματες μνήμες είναι παρούσες, αποκαλυπτικές και συγκινητικές», σημειώνει.«Η προσέγγιση μας είναι προσωπική, δηλαδή αναφερόμαστε επιλεκτικά σε τόπους και ανθρώπους, σε ιστορικές καταστάσεις και παραδοσιακές συνήθειες που μας συγκίνησαν, που τυχόν ξεχάστηκαν ή δεν διατηρούν τη σπουδαία σημασία τους με το πέρασμα του χρόνου. Επιχειρήσαμε ιδιαίτερα να βρούμε απάντηση στο γιατί η Ανατολική Θράκη, που έστειλε το 1920 βουλευτές στην Ελληνική Βουλή, έπεσε θύμα των «συμμάχων» μας και αποδόθηκε απροσχημάτιστα στην Τουρκία. Παλιές και νέες φωτογραφίες και προπαντός οι φωτογραφίες κειμηλίων των προσφύγων, ξαναφέρνουν τραγικές μνήμες και προκαλούν ερωτήματα για το μεγάλο εκπατρισμό και αναθερμαίνουν τη συλλογική μνήμη για τις αλησμόνητες πατρίδες».Το βιβλίο περιλαμβάνει 160 παλιές και σημερινές φωτογραφίες προσώπων τόπων και μνημείων ελληνικού ενδιαφέροντος της Ανατολικής Θράκης. Σημαντικό μέρος καταλαμβάνουν τα κειμήλια, οικογενειακά και εκκλησιαστικά, που έφεραν μαζί τους οι πρόσφυγες από τις πατρίδες της Ανατολικής Θράκης. Οι δημοσιευμένες φωτογραφίες κειμηλίων προέρχονται από μεγάλα ελληνικά μουσεία και εκκλησίες της Βόρειας Ελλάδας.

Πολλαπλά χρήσιμος είναι ο κατάλογος με τα ονόματα των ελληνικών οικισμών της Ανατολικής Θράκης, ενώ παράλληλα σημειώνονται τα σημερινά τους ονόματα σε τουρκική γραφή και εκφορά στην ελληνική. Ένας χάρτης της Ανατολικής Θράκης προβάλλει τα χωριά και τις πόλεις ελληνικού ενδιαφέροντος.
«Δεν απευθυνόμαστε αποκλειστικά στους Θρακιώτες και σε όσους κατάγονται από τις αλησμόνητες πατρίδες της Θράκης, τονίζει ο συγγραφέας, αλλά στους πανέλληνες, σε όσους θέλουν να ψηλαφήσουν, να ξαναδούν την τραγική μοίρα ενός σημαντικού τμήματος του ελληνισμού. Είναι μια επιχείρηση αυτογνωσίας και εθνικής μνήμης. Με τη βοήθεια των Θρακιωτών, των φορέων τους, των συγγραφέων τους και των απλών ανθρώπων, προσπαθήσαμε να ανταποκριθούμε στην προσδοκία της μνημοσύνης».
Το «Μνήμης Οδοιπορία – Ανατολική Θράκη» και ως περιεχόμενο και ως έκδοση είναι εξαιρετικό. Θησαυρός πραγματικός.
Αξίζει να το διαβάσετε είτε έχετε προσφυγικές ρίζες είτε όχι!
σελίδες: 384, τιμή: 29 € εκδόσεις Επίκεντρο, Θεσσαλονίκη 2008

Κι άλλη μια αναφορά στην Ανατολική Θράκη από τον Βλ. Αγτζίδη στον Βενιζέλο της Ήττας :
………………………………………………………………………..
………………………………………………………………………..
Η Ανατολική Θράκη
Ως αποτέλεσμα της ήττας στο μικρασιατικό μέτωπο ξέσπασε το Σεπτέμβριο του 1922 η επανάσταση του Στρατού και του στόλου εναντίον της κυβέρνησης Γούναρη με επικεφαλής το συνταγματάρχη Ν. Πλαστήρα. Η ανατροπή της βασιλικής κυβέρνησης και η παρουσία ισχυρού ελληνικού στρατού στην Ανατολική Θράκη δημιούργησε ελπίδες ότι η καταστροφή δεν θα ήταν πλήρης.  Οι μεγάλες δυνάμεις είχαν αποφασίσει την παράδοσή της στους κεμαλικούς. Ο Ελ. Βενιζέλος, τον οποίο οι επαναστάτες κάλεσαν να αναλάβει τη διακυβέρνηση είχε ήδη αποδεχτεί την άποψη της Αντάντ για την Ανατολική Θράκη. Έτσι, συνέδεσε την επιστροφή του στην κυβέρνηση με την αποδοχή της γαλλοβρετανικής άποψης από τους επαναστάτες. Στο τηλεγράφημα προς τους επαναστάτες έγραφε: “Η απώλεια της Ανατολικής Θράκης ήταν καταστροφή ανεπανόρθωτος… εφόσον αι Δυνάμεις απεφάσισαν την απόδοσίν της εις την Τουρκία. Η κυβέρνηση είναι ανάγκη τάχιστα να χαράξη την πολιτικήν της. Εάν η πολιτική αύτη περιλαμβάνη την απόφασιν να κρατήσωμεν την Θράκην και εναντίον της γνώμης των πρώην συμμάχων μας, αι θερμαί μου ευχαί θα συνοδεύουν τον αγώνα τούτον του Έθνους, αλλά ευρίσκομαι εν τοιαύτη περιπτώσει εις την θλιβεράν ανάγκην να αρνηθώ την αποδοχήν της τιμητικής εντολής όπως αντιπροσωπεύσω την χώραν εις το εξωτερικόν.”
 (Η διατήρηση της Ανατολικής Θράκης, φαινόταν ως η ύστατη λύση, πριν την απόφαση Βενιζέλου για παραχώρησή της στους κεμαλικούς)  

          Έτσι έγινε αποδεκτή η συμφωνία των Μουδανιών και τα μεσάνυχτα της 1ης/14ης Οκτωβρίου 1922 ο ελληνικός στρατός άρχισε να αποχωρεί από την Ανατολική Θράκη, ακολουθούμενος από 300.000 νέους πρόσφυγες. Η Ελλάδα δεν έκανε ούτε το ελάχιστο για να διατηρήσει τον έλεγχό της σ’ αυτή την βασική περιοχή του ελληνισμού, ενώ είναι βέβαιο ότι ούτε τα κεμαλικά στρατεύματα μπορούσαν να διασχίσουν τον Ελλήσποντο και τα Δαρδανέλλια, ούτε η Αντάντ να υποχρεώσει στρατιωτικά την Ελλάδα να αποχωρήσει. Ο Ελ. Βενιζέλος, ο επαναστάτης του Θέρισου, με περισσή ευκολία εγκατέλειψε μια από τις σημαντικότερες ιστορικές εστίες των Ελλήνων. Η παράδοση της Ανατολικής Θράκης, μαζί και των νησιών Ίμβρου και Τενέδου, αποτελεί μια από τις πλέον λευκές σελίδες της νεότερης ελληνικής ιστορίας.
………………………………………………………………………..
………………………………………………………………………..

Ένα άλλο ενδιαφέρον κείμενο , που αλιεύσαμε στο διαδίκτυο, είναι το παρακάτω:

Τα γεγονότα περί της Θράκης (1921)

["Κωνσταντίνος Σ. Ναλμπάντης"]

Προλεγόμενα

Ο ελληνικός στρατός προελαύνει στο βάθος της Ανατολίας, χωρίς σταθμούς ανεφοδιασμού και κάτω από διαρκείς παρενοχλήσεις των άτακτων τουρκικών δυνάμεων.

Ο μετριοπαθής Δ. Ράλλης υπονομεύεται κυρίως από τον Δ. Γούναρη και εξαναγκάζεται σε παραίτηση στις 21 Ιανουαρίου 1921, όταν απορρίπτεται η πρότασή του στην συνδιάσκεψη του Λονδίνου, που θα ασχολούνταν με το Μικρασιατικό Ζήτημα, την Ελλάδα να εκπροσωπήσει ο Ελευθέριος Βενιζέλος.

Τον Δ. Ράλλη διαδέχεται στην πρωθυπουργία ο Ν. Καλογερόπουλος και στην κυβέρνησή του συμμετέχουν Δ. Γούναρης, Π. Πρωτοπαπαδάκης, Ν. Θεοτόκης, Π. Τσαλδάρης, Θ. Ζαϊμης , Π. Μαυρομιχάλης και Γ. Μπαλτατζής

Στη διάσκεψη του Λονδίνου διεφάνησαν σαφείς τάσεις αναθεώρησης της συνθήκης των Σεβρών. Ο Ν. Καλογερόπουλος και αργότερα ο Δ. Γούναρης αδυνατούν να χειριστούν με αποτελεσματικότητα τις ελληνικές υποθέσεις. Προκρίνουν την ένταση της πολεμικής προσπάθειας για τη συντριβή των δυνάμεων του Κεμάλ.
Η απερίσκεπτη προέλαση του ελληνικού στρατού στο βάθος της Ανατολίας, χωρίς σταθμούς ανεφοδιασμού και κάτω από τις διαρκείς παρενοχλήσεις των άτακτων τουρκικών δυνάμενων ( τσετών ) καταπόνησε τις ελληνικές δυνάμεις.

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος προειδοποιούσε για τους κινδύνους που έκρυβε, τόσο στο στρατιωτικό πεδίο όσο και το διπλωματικό, η προέλαση προς την Αγκυρα, ενώ ο Δ. Γούναρης, ως πρωθυπουργός πλέον, απέκρουε κάθε μορφής συμβιβασμό. Ο επιτελάρχης και άμεσος συνεργάτης , αν όχι η φωνή, του αρχιστρατήγου, Κ. Πάλλης, συνηγορούσε, χωρίς αναστολές, να καταδιωχθεί ο εχθρός και πέρα από την Αγκυρα. Να εξακολουθήσει η προέλαση μέχρι να συναντηθεί η Στρατιά με τον εχθρό, έστω κι αν ο τελευταίος υποχωρούσε πέρα από την Αγκυρα προς την Σεβάστεια…

Προς στιγμήν, μάλιστα, επικρατούν σκέψεις, για αντιπερισπασμό, ο ελληνικός στρατός να προελάσει στην Ανατολική Θράκη και να καταλάβει την Κωνσταντινούπολη. Το σχέδιο αυτό όμως προσκρούει στην άρνηση των Συμμάχων. Όρα: ΤΑ ΝΕΑ, Αφιέρωμα Μικρασιατική καταστροφή, (20.09.03), Σεπτέμβριος 2003.

Γαλλο-ιταλοί υπόσχονται την Θράκη στους Τούρκους

Μετά την κατάκτηση της Σμύρνης από τον Κεμάλ διέταξε τις δυνάμεις του να πορευτούν προς τα Δαρδανέλια. Ήθελε με αυτόν τον τρόπο να τα περάσει και να κατακτήσει τη Θράκη, προτού οι ελληνικές δυνάμεις μπορέσουν εκεί να δημιουργήσουν μία νέα γραμμή άμυνας. Έπρεπε βέβαια ο δυνάμεις του Κεμάλ να περάσουν από την ζώνη θαλάσσης που ελεγχότανε από τις συμμαχικές δυνάμεις. Την 3η Σεπτεμβρίου οι τρεις συμμαχικοί ύπατοι αρμοστοί είχαν προειδοποιήσει τον Κεμάλ, να μην παραβιάσει την ουδέτερη ζώνη.

Την 16η Σεπτεμβρίου σε σκληρότερη γλώσσα επανέλαβαν οι Αγγλοι, ότι σε κάθε επέμβαση θα απαντούσαν με τη βία των όπλων. Συγχρόνως αξίωνε το Λονδίνο τις κυριαρχικές δυνάμεις να ετοιμάζουν δυνάμεις επέμβασης. ΄0λες οι κυριαρχικές δυνάμεις, με εξαίρεση της Νέας Ζηλανδίας, απέρριψαν αυτήν την Αίτηση.

Το Παρίσι και η Ρώμη πήραν αμέσως απόσταση. Η Ρώμη εξασφάλισε στον Κεμάλ τη δική της ουδετερότητα και το Παρίσι έδωσε διαταγή να αποσυρθούν οι γαλλικές δυνάμεις από την βρετανική ζώνη του Chanan. Στις βρεταννο-γαλλικές ακολουθούμενες διαπραγματεύσεις την 20η Σεπτεμβρίου στο Παρίσι ήρθε σε ένα χειροπιαστό καυγά μεταξύ του υπουργού εξωτερικών Curzon και τον πρωθυπουργό Poincaré.

Την 21η Σεπτεμβρίου βρήκαν μια συμβιβαστική φόρμουλα: ο βρετανός και ο γάλλος ύπατος αρμοστής στην Κωνσταντινούπολη όφειλαν με τον Κεμάλ να έλθουν σε επικοινωνία στα Μουδανιά και να τοποθετήσουν με αυτόν μία γραμμή ( Έβρο-Μαρίτζα), όπου παραπέρα ο Κεμάλ δεν θα παραβίαζε με τον στρατό του . 0ι Έλληνες έπρεπε μέχρι αυτή την γραμμή να εκκενώσουν τη Θράκη και οι συμμαχικές δυνάμεις θα κατελάμβαναν την περιοχή για ένα μεταβατικό χρόνο. Μετά από αυτό θα έδιναν την περιοχή στο Κεμάλ, αφού αποδεχότανε την ουδετερότητα των στενών. 0ι Έλληνες όμως δεν ενημερώθηκαν για αυτήν την απόφαση.

Στον ενδιάμεσο χρόνο έφθασαν τα στρατεύματα του Κεμάλ στα Δαρδανέλια και έλαβαν θέση απέναντι στις βρετανικές μονάδες. Και οι δύο πλευρές δυνάμωναν τις δυνάμεις τους. Προτού έλθουν σε σύγκρουση, έλαβε χώρα στην Ελλάδα μία ανατροπή .

Η είδηση, ότι ο Βενιζέλος ξανά θα αντιπροσωπεύσει την Ελλάδα στους συμμάχους και θα μπορούσε να ανατρέψει την κοινή γνώμη και πάλι στην Βρετανία και την Γαλλία, ήτανε αιτία να αλλάξει ο Κεμάλ πορεία. Την 29η Σεπτεμβρίου ανακοίνωσε ότι είναι έτοιμος να αρχίσει διαπραγματεύσεις.

Την 3η 0κτωβρίου άρχισαν στα Μουδανιά οι διαπραγματεύσεις για την ανακωχή. Μετά από βήματα προς τα μπρος και προς τα πίσω ανακοίνωσε ο αντιπρόσωπος του Κεμάλ, ότι συμφωνεί με την προσφορά των συμμάχων. Η ελληνική αντιπροσωπεία τέθηκε μπροστά από τετελεσμένα γεγονότα. Την 11η Οκτωβρίου υπογράφτηκε επίσημα στα Μουδανιά η ανακωχή. Την 15η 0κτωβρίου άρχισε η αποχώρηση του ελληνικού στρατού από την Θράκη.

Με την αποχώρηση του στρατού άρχισε μία ακόμα μαζική τροπή σε φυγή. 0 χωρικός πληθυσμός της Ανατολικής Θράκης είχε πληροφορηθεί από τις φρικαλεότητες της Σμύρνης και ήτανε κατατρομαγμένος, ότι μετά την αποχώρηση του στρατού από την Ανατολική Θράκη θα συνέβαινε κάτι παρόμοιο. Πάνω από 400.000 Έλληνες χωρικοί κάτω από το φόβο και την απειλή της σφαγής εγκατέλειψαν τα χωριά τους και με προορισμό τη Δύση. 0ι καταστροφικές βροχές είχαν μετατρέψει τους χωματένιους δρόμους σε πραγματικό βούρκο. 0ι νύχτες ήτανε με δριμύτατο κρύο και χιλιάδες πέθαιναν στα πεζοδρόμια. Δεν υπήρχε καμία ιατρική περίθαλψη, που παράλληλα με τις αρρώστιες και την έξοδο από την Θράκη συνεχιζότανε η φυγή από την Μικρά Ασία, επίσης από τον Πόντο και την Μαύρη Θάλασσα βλέπε: Heinz Richter: Griechenland im 20.Jahrhundert, Köln 1990, S.ff.

Η 14η Σεπτεμβρίου, είναι η επέτειος της καταστροφής της Μ. Ασίας – Ανατολικής Θράκης.

Έχει ανακηρυχθεί ημέρα περισυλλογής και μνήμης των αξέχαστων πατρίδων της ανατολής και των θυμάτων της Μικρασιατικής τραγωδίας 1914-1924, όπου τα αθεράπευτα τραύματα της γενιάς του πολέμου, της βίας, της αδικίας, του πόνου και του ξεριζωμού, μαζί με την μεγαλύτερη ακόμα αθεράπευτη ανθρώπινη, ψυχολογική καταστροφή μεταδίδονται από γενιά σε γενιά και σε όλες τις επόμενες γενιές, χωρίς τελειωμό, έτσι ώστε τέτοιες συμφορές να μην επαναληφθούν ποτέ πια !!

Αν και οι υπαίτιοι για τις Γενοκτονίες δεν κάθισαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου και δεν εφαρμόστηκε για τους Νεότουρκους, η τιμωρία, γιατί ισχύει ” nulla poena sine lege” καμία τιμωρία χωρίς Νομοθεσία, και αυτό θα ερχότανε σε αντίθεση με την επικρατούσα Νομοθεσία, θέλω όμως να επισημάνω, ότι το 1948 η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών αποφάσισε ομόφωνα τη σύμβαση, ότι η Γενοκτονία τοποθετείται ως ένα πλημμέλημα και ότι οι συμβαλλόμενες χώρες είναι υποχρεωμένες να την φέρουν για τιμωρία. Επίσης η τουρκική Δημοκρατία υπέγραψε αυτήν την σύμβαση.

Μία παραγραφή δεν υπάρχει όμως για την Γενοκτονία, που πάνω σε αυτό το θέμα συμφώνησε ευδιάκριτα η Διεθνής Κοινωνία. Θέλουμε περαιτέρω να επισημάνουμε, ότι πολλές φορές δεν πρέπει να αποκρύπτουμε τα δυσάρεστα, αν θέλουμε να επουλώσουμε τα ψυχικά τραύματα και να υπερπηδήσουμε το παρελθόν, ώστε να επεξεργαστούμε τις αρνητικές μας εμπειρίες παραγωγικά. Και με τη αναγνώριση της Γενοκτονίας από μέρος της Τουρκίας, ευδιάκριτα εννοώ, ότι όποιος αποκρύπτει την αλήθεια, είναι χειρότερος από ότι ένας δολοφόνος.

΄0σο καιρό όμως δεν υπάρχει μία παγκόσμια δικαιοδοσία ποινικού Δικαστηρίου, για να καταδικάσει τα εγκλήματα πολέμου και γενοκτονιών, που δεν παραγράφονται ποτέ, οι δημοσιογράφοι και οι διανοούμενοι έχουν την υποχρέωση να διατηρήσουν ολοζώντανη την ενθύμηση των γενοκτονιών, διαρκώς και πάντα και ακριβώς και στην παρούσα στιγμή, ώστε να μην επαναληφτούν ποτέ πια.

Βιβλιογραφία:

Georg Horton: Η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ, Αθήνα ( Εστία), 1993 Hülya Engin: GENOZID und BEDENKEN, Vor­trag, Alte Feuerwache, Köln, 13.01.2002.

Jean Paul Sartre, Hrsg.: Griechenland – Der Weg in den Faschismus, Frankfurt/M. 1970 mit Beiträgen:

Nikolas Svoronos: Die soziale und politische Entwicklung Griechenlands.

Spilios Papaspiliopoulos: Sozio – politische Strukturen und ökonomische Entwicklung in Griechenland.

Marios Ploritis : Die Monarchie in Griechenland.

Andreas G. Papandreou: Machtblöcke, Interventionspolitik und Freiheit der Institutionen.

Phaidon Vegleris: Verfassung des Schreckens.

Konstantin Tsoucalas: Klassenkampf und Obristenregime.

Georgiow Kateforis: Institutionalisierung einer „Verteidigungsgesellschaft“

Dimos Anastasiou: Das griechische Unterrichtswesen und sein Abbau durch die Junta.

James Becker: Das Problem der Folter unter dem Obristenregime.

Nicole Dreyfus: Der Prozess Rigas Ferraios.

ΤΑ ΝΕΑ, Αφιέρωμα, Μικρασιατική καταστροφή, Σεπτέμβριος 2003

René Blum: Der Prozess der Athener kommunistischen Gruppe.

Maurice Zavaro: Der Prozess von Saloniki

Dokumente- Die Folterungen der politischen Gefangenen Erster Bericht von „Amnesty International “über die Lage in Griechenland.Νίκος Σηφουνάκης: ΄Ιμβρος και Τένεδος, Οι τελευταίες ελληνικές ημέρες, Αθήνα ( Νέα Σύνορα), 1996

Ιωάννης Σωπασής Δαναός: Πό­ντος, Η αλύτρωτη Πατρίδα των Ελλήνων που ακόμα αντιστέκεται, Ευημερείς, Ένωσης Ποντίων, Φε­βρουάριος 1996.

Κωνσταντίνος Σ. Ναλμπάντης: Αρμενο-ελληνική τραγωδία. Ανα­φορά στις Μεγάλες γενοκτονίες των Αρμενίων και των Ελλήνων από τους Τούρκους, Ημερήσια το­πική εφημερίδα «ΗΧΩ» της Δράμας, Δράμα, 04.05.98, 05.05.98 και 06.05.98.

Γεώργιος Μασούρας: Η στρατιωτική παράδοση της αρχαίας Ελλάδος και το στρατιωτικό ζήτημα του Νεοελληνικού κράτους, Κυπαρισσία 2000

Κωνσταντίνος Σ. Ναλμπάντης : Η Αρμενική Τραγωδία. Αναφορά στα 80 χρόνια μιας μεγάλης Γενοκτο­νίας στο Σύγχρονο και επίκαιρο περιοδικό: «ΓΡΑΜΜΑ», για τη Γερμανία και την Ευρώπη, Φραν­κφούρτη, Αύγουστος – Σεπτέμβριος 1995.

Κωνσταντίνος Σ. Ναλμπάντης: Γενοκτονίες Ελλήνων και Αρμενίων. στο Σύγχρονο και Επί­καιρο περιοδικό «ΓΡΑΜΜΑ“, Φρανκφούρτη, Μάιος-Ιούνιος 1996.

Αχιλλέας Σ. Ανθεμίδης: Το έγκλημα της Γενοκτονίας και ο ποντιακός Ελληνισμός, περιο­δικό:»ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ», τ.61-62, Θεσ­σαλονίκη 1994.

Μιχ. Χαραλαμπίδη: ΓΥΝΑΙΚΑ. ΤΟ ΘΥΜΑ ΤΗΣ ΠΟΝΤΙΑΚΗΣ ΓΕΝΟ­ΚΤΟΝΙΑΣ, Ημερήσια Εφημερίδα: ΕΛΕΥΘΕΡΟ­ΤΥΠΙΑ, Αθήνα, 08.04.1995.

Πολυχρόνη Κ. ΕΝΕΠΕΚΙΔΗ: ΓΕ­ΝΟΚΤΟΝΙΑ ΣΤΟΝ ΕΥΞΕΙΝΟ ΠΟ­ΝΤΟ. Διπλωματικά έγγραφα από τη Βιέννη (1909-1918), Εύξεινος Λέσχη Θεσσαλονίκης, 1996

Taner Akcam: Armenien und der Völker­mond. Die Instambuler Prozesse und die türkische Na­tionalbewegung, Hamburg 1996.

Wolfgang Gust: Der Völkermord an den Arme­niern. Die Tragödie des ältesten Chris­tenvolkes der Welt, München, Wien 1993.

Γιάννη Π. Καψή: 1922 Η Μαύρη Βίβλος, Αθήνα 1992

Βασίλης Ραφαηλίδης: Ιστορία του Νεοελληνικού κράτους 1830-1974, Αθήνα 1993

Ferenc Majoros /Bernd Rill: Das Osmani­sche Reich 1300-1922, Regensburg 2000.

Gordon A. Craig: Geschichte Europas 1815-1980 Vom Wiener Kongress bis zur Ge­gen­wart, München 1995

Heinz Richter: Griechenland im 20. Jahr­hun­dert, 1900- 1940, Romiosini, Köln 1990.Pavlos Tzermias: Neugriechische Ge­schichte, 2. Auflage, Tübingen und Basel 1993

—————————————————————————————————

20 Σεπτεμβρίου / 3 Οκτωβρίου 1922 : ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ “ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΠΛΑΣΤΗΡΑ , ΓΟΝΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ:
“Η απώλεια της Ανατολικής Θράκης είναι καταστροφή ανεπανόρθωτος [... ], εφόσον αι Δυνάμεις [ της ΑΝΤΑΝΤ] απεφάσισαν την απόδοσιν ταύτην εις την Τουρκίαν”[...]. “Η κυβέρνησις είναι ανάγκη όσον τάχιστα να χάραξη την πολιτικήν της. Εάν η πολιτική αυτή περιλαμβάνη την απόφασιν όπως εμμείνωμεν να κρατήσωμεν την Θράκην και εναντίον της γνώμης πρώην συμμάχων μας, αι θερμαί μου ευχαί θα συνοδεύουν τον αγώνα τούτον του Έθνους, αλλά ευρίσκομαι εν τοιαύτη περιπτώσει εις την θλιβεράν ανάγκην να αρνηθώ την αποδοχήν της τιμητικής εντολής όπως αντιπροσωπεύσω την χώραν εις το εξωτερικόν”.

25 Σεπτεμβρίου / 8 Οκτωβρίου: ΝΕΟ ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΣΤΑ ΜΟΥΔΑΝΙΑ:
“Ανακοινώσατε, παρακαλώ, τηλεγράφημα εις πληρεξουσίους Θράκης, Ανατολική Θράκη απωλέσθη ατυχώς δι’ Ελλάδα και επανέρχεται εις άμεσον κυριαρχίαν Τουρκίας, αποκλειόμενης πάσης διαμέσου λύσεως, οία υπονοούμενη εις τηλεγράφημα σας. Επί πλέον υποχρεούμεθα να εκκενώσωμεν από τούδε Θράκην. Ολόκληρος προσπάθεια μου στρέφεται πως χάνοντες Θράκης να σώσωμεν εν μετρώ δυνατώ Θράκας. Γνωρίζετε ότι πάσαι αι εγγυήσεις, ας συνθήκη ειρήνης ηδυνατο να προΐδη και ας Τούρκοι θα εδέχοντο, ουδεμίαν ασφάλειαν πραγματική αποτελούσι δια χριστιανούς και χαίρω, διότι επί τούτω συμφωνείτε εντελώς. Όσον τραγικόν και αν είνε, ανάγκη Θράκες να εγκαταλείψωσι την γην, ην από τόσων αιώνων κατοικούσιν αυτοί και προγονοί τω ν, δεν υπάρχει άλλο μέσον σωτηρίας δι’αυτούς μετά την θριαβευτικήν επιστροφήν των Τούρκων εις Ευρώπην. Κάμνω ότι δυνατόν, όπως επιτύχω, ίνα την αποχώρησιν της Ελληνικής Διοικήσεως μη επακολούθηση αμέσως επαναφορά Τουρκικής Διοικήσεως και Χωροφυλακής, αλλά συμμαχικά στρατεύματα αναλάβωσι προσωρινώς διοίκησιν, ίνα δοθή καιρός εις θέλοντας εκ των κατοίκων να μετοικήσουν αποκομίζοντες την κινητήν περιουσίαν των. Νομίζω δια τούτο ότι από τούδε πρέπει ν’ αρχίση μεταφορά, χωρίς να χάνηται διόλου καιρός και δέον να φροντίσητε συνεννοούμενοι μετά της Κυβερνήσεως, όπως πλοία χρησιμοποιούμενα μέχρι τούδε δια μεταφοράν προσφύγων Μ. Ασίας διατεθώσιν εις μεταφοράν προσφύγων Θράκης. Μέρος υμών πρέπει ίσως να μεταβή επί τόπου, όπως εκ συμφώνου μετά κατοίκων και Κυβερνήσεων δέον να απαιτήσητε διορισμόν ανώτατου υπαλλήλου, όστις να εξουσιοδοτηθή με οργάνωσιν εκκενώσεως, Εάν, ως μανθάνω εξ εφημερίδων, στρατηγός Νίδερ διωρίσθη αρχηγός στρατιάς Θράκης, δύναται ούτος λαμβάνων σχετικάς οδηγίας Κυβερνήσεως να παράσχη πολύτιμον επικουρίαν εις εκκένωσιν υπό πνεύμα αληθώς ανθρώπινον. Ζήτημα στεγάσεως μεταναστευόντων είνε σχεδόν άλυτον. Από της Κυβερνήσεως δέον να ζητήσητε, όπως κατά την δεινοτάτην αυτήν εθνικήν κρίσιν, αφού εκλεγώσι καταλληλότερα μέρη προορισμού, επιβληθή εις κατοίκους να δεχθώσι εντός των οικιών των ανάλογους οικογενείας μεταναστών. Όχι μόνον εις χριστιανικάς, αλλά και εις τουρκικάς οικίας πόλεων και αγροτικών περιφερειών πρέπει επιβληθή αποδοχή αναλόγων μεταναστευόντων, αποφευγομένων σταθμών. Εις τουρκικά άλλως τε διαμερίσματα αντί συνοικήσεως δύναται να επιβληθή παραχώρησις ημίσεως οικιών εις μετανάστας, περιοριζόμενων σημερινών κατοίκων εις έτερον ήμισυ οικιών. Ερυθρός Σταυρός δε ν’ απευθυνθή επειγόντως εις διεθνή Επιτροπήν Ερυθρού Σταυρού, όπως ζήτηση άμεσον επικουρίαν αυτού προς πρόληψιν επιδημιών.“

—————————————————————————————————————————

ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΩΝ ΚΑΙ ΧΩΡΙΩΝ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ, ΤΟΝ 19ο ΑΙΩΝΑ

http://sitalkisking.blogspot.com/2010_06_29_archive.html

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ; ......

Μέσα στο Κοινοβούλιο τον Σκοπίων,ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ , με την ιδιότητά μέλους της Κοινής Ομάδας Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου - Κοινοβουλίου ΦΥΡΟΜ, σε μια σειρά αιτημάτων τους ξεκαθάρισε οτι για να υπάρξει λύση θα πρέπει να αφήσουν στην άκρη τα περι "Μακεδονίας" και να αποποιηθούν τις αλυτρωτικές τους διεκδικήσεις κατά της χώρας μας.

Δείτε το βίντεο:

παρουσία του Σκοπιανού Υπ.Εξ. Αντώνιο Μιλοσόσκι αποστομώνει την βρώμικη προπαγάνδα των Σκοπιανών με μια θυελλώδη ομιλία και την παρουσίαση του γραμματοσήμου απο το 1945 όπου τα Σκόπια εμφανίζονται ξεκάθαρα ως Vardaska 

(Λίγα χρόνια μετά) στην Βουλή των Ελλήνων :27-01-2014  Ο Σκοπιανός βουλευτής Hajrula Misini, εντός του Ελληνικού ΚοινοβουλίουΑποκάλεσε τη χώρα του «Δημοκρατία της Μακεδονίας»,

παρουσία του Ευάγγελου Βενιζέλου και του Γιάννη Τραγάκη, και δεν αντέδρασε κανείς! 

Η μόνη που «έχασε τη μιλιά της» ήταν η μεταφράστρια.

Πηγή:http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=266068&catid=9

Απίστευτο μήνυμα μέσα από την Οδύσσεια – Να διαβαστεί μετά απείρου προσοχής!!!

Άραγε αυτό γιατί δεν μας τα διδάξαν στο σχολείο;;; »  Διαβάστε το!  Αρκούν 2 λεπτά.

Αλλά μπορεί να το σκέπτεστε για πολύ περισσότερο.  Άραγε μας τα διδάξαν στο σχολείο;;; μάλλον όχι γιατί πρόσεχα την ώρα των αρχαίων. 
Είναι πολύ σημαντικό, αυτές τις κρίσιμες ώρες, να ρίξουμε μια ματιά στην βίβλο των Ελλήνων, δηλαδή στα ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ και να διδαχτούμε, έστω και την τελευταία στιγμή, από το πνεύμα του Οδυσσέα…
ΔΗΛΑΔΗ: Να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας, να ελέγξουμε την παρόρμηση να έχουμε τις αισθήσεις μας και τις αντένες μας ΑΝΟΙΧΤΕΣ και να μην παρασυρθούμε από την οργή και το μένος που μας διακατέχει, ώστε να γίνουμε βορρά, στους σύγχρονους «μνηστήρες».

Όταν ο Οδυσσέας φτάνει στην Ιθάκη, η μεγίστη επιθυμία του είναι ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ, τον κόσμο που του έκλεψαν. Παρά την μεγάλη του λαχτάρα, διατηρεί την ανωνυμία του και μεταμορφωμένος σε ζητιάνο από την ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ, πηγαίνει στο παλάτι ώστε να ελέγξει την κατάσταση και να πάρει τις πληροφορίες που θέλει, υπομένοντας καρτερικά τις προσβολές και την χλεύη των μνηστήρων.
ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ, ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΣΤΕΙΡΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ. Γι αυτό τον λόγο και είναι ο αγαπημένος της Θεάς ΑΘΗΝΑΣ, της Θεάς που αντιπροσωπεύει την ΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΣ, την ΣΟΦΙΑ, την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ.
Της Θεάς που μελετά τον εχθρό και τον πολεμά με τα ίδια του τα όπλα. Όταν όμως έρχεται η ώρα, όταν τους έχει στριμώξει όλους άοπλους σε ένα δωμάτιο, όταν φανερώνεται πάνοπλος, ΤΟΤΕ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΟΥ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΙΚΤΟ, ΓΙΑΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΙΟΣ ΤΟΥ, που δημιούργησε με τον δικό του ιδρώτα, ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ που οι μνηστήρες καταχράστηκαν και καπηλεύτηκαν μαζί με την φιλοξενία του οίκου του που τιμησε τον ΞΕΝΙΟ ΔΙΑ.
Ο ισχυρότερος αντίπαλός του είναι ο ΑΝΤΙΝΟΟΣ. Η λέξη μιλά απο μόνη της. Είναι η ΑΝΤΙ-ΝΟΗΣΗ, είναι αυτό που μας κάνουν ΤΩΡΑ, είναι ο τρόπος με τον οποίο θολώνουν τις καταστάσεις και την πραγματικότητα ώστε ΝΑ ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΛΕΓΧΟΥΝ. Είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την καθυπόταξη και δουλεία του ανθρώπου.
Ο επόμενος είναι ο ΕΥΡΥ-ΜΑΧΟΣ. Αυτός που μάχεται με κάθε τρόπο, με εύρος, ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟΝ, ο δεινός και αδίστακτος μαχητής.

Ο ΑΜΦΙ-ΝΟΜΟΣ! Αυτός που διαστρεβλώνει τον ΝΟΜΟ και την τάξη των πραγμάτων, ο επικίνδυνος γιατί είναι ΕΤΣΙ και ΑΛΛΙΩΣ!
Ο ΑΓΕ-ΛΑΟΣ! Αυτός που άγει τον λαό, που τον παρασύρει με την βοήθεια του ΑΝΤΙ-ΝΟΟΥ. Που τον μετατρέπει σε ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΑΓΕΛΗ!
Κανένα όνομα στα Ομηρικά έπη δεν είναι δοσμένο στην τύχη! Κρύβουν βαθύτατα νοήματα και στο χέρι μας είναι να τα αποκρυπτογραφήσουμε και να διδαχτούμε, ή καλύτερα να συνετιστούμε.

Οι πρόγονοί μας μιλούν, ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, μας λένε ΠΩΣ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ, μας λένε πως να τινάξουμε τον ζυγό. ΑΡΚΕΙ, ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ! Και ο Αντίνοος, ο στόχος της πρώτης φονικής βολής του Οδυσσέα.
Είναι αυτός ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ να πεθάνει πρώτος. Γι” αυτό, μακριά από την προπαγάνδα των ΜΜΕ. Και τον σκοτώνει ρίχνοντας του το βέλος στον ΛΑΙΜΟ, το ΟΡΓΑΝΟ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ δηλαδή της επικοινωνίας που την χρησιμοποιεί ενάντια στην νόηση των ανθρώπων! ..»
treloi.gr

Βιντεο ντοκουμεντο!! Οταν τα έλεγε ο Σοφιανόπουλος ήταν γραφικός...; Επιβεβαιωνονται οι ερευνες για πετρελαιο σε Ιονιο και Κρητη

Επιβεβαιώνονται οι εκτιμήσεις των ειδικών ότι οι πιθανότητες να βρεθείπετρέλαιο στο Ιόνιο είναι μεγάλες, όπως ακριβώς συνέβη σε περιοχές της Αλβανίας και της Νότιας Ιταλίας, που διαθέτουν γεωλογικές δομές «καρμπόν» των ελληνικών και όπου έχουν ήδη βρεθεί υδρογονάνθρακες.

Το επεσήμανε ο ίδιος ο υπουργός Περιβάλλοντος Γιάννης Μανιάτης, που με αφορμή την ολοκλήρωση της επεξεργασίας των σεισμικών δεδομένων που συνέλεξε πέρυσι η νορβηγική PGS στις ελληνικές θάλασσες, σε Ιόνιο και νότια της Κρήτης, ανακοίνωσε ότι οι πρώτες ενδείξεις είναι θετικές. «Από την προκαταρκτική αξιολόγηση των δεδομένων προκύπτουν ενδιαφέρουσες γεωλογικές δομές που παρουσιάζουν σημαντικές ομοιότητες με ανάλογες δομές σε περιοχές που ήδη παράγουν υδρογονάνθρακες σε γειτονικές χώρες, δηλαδή Νοτιοανατολική Ιταλία και Αλβανία» δήλωσε χαρακτηριστικά χθες ο κ. Μανιάτης.

Όταν το έλεγε ο Σοφιανόπουλος ήταν "γραφικός":

"Κατηγορώ ευθέως το ελληνικό κράτος γιατί προδίδει την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό διότι τίποτε δεν έκανε από το 1979 . Δεν έκανε τίποτε απολύτως, μόνο ψέματα λένε στον κόσμο"



πηγη

Ίμια 30 Ιανουαρίου 1996: Στρατιωτικό πλεονέκτημα είχαμε - Επελέγη η... προδοσία

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΕΘΚΕΠΙΧ

Την 30η Ιανουαρίου του 1996 η κρίση στην περιοχή των Ιμίων έχει κορυφωθεί με ναυτικές δυνάμεις να έχουν αναπτυχθεί και από τις δύο χώρες. Ο συσχετισμός των πολεμικών πλοίων ήταν σαφώς υπέρ της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας. Είχαμε το πλεονέκτημα με το Στόλο να κυριαρχεί σε ολόκληρο το Αιγαίο. Τα τουρκικά πλοία είχαν στοχοποιηθεί. Υπολογισμοί που έγιναν εκ των υστέρων βέβαια ανέφεραν πώς αν εξελίσσονταν η κρίση σε πολεμική σύγκρουση η Τουρκία θα έχανε επτά φρεγάτες και εμείς δύο, το πολύ τρεις.   

Είναι ένα ερώτημα που 18 χρόνια μετά παραμένει αναπάντητο. Παραμένει γιατί ο τότε πρωθυπουργός της χώρας Κώστας Σημίτης και ο τότε υπουργός Εξωτερικών Θεόδωρος Πάγκαλος προτίμησαν να παραδώσουν τη διαχείριση της ελληνοτουρκικής κρίσης στις ΗΠΑ. Η Ελλάδα υπέστη μια ταπεινωτική ήττα, απώλεσε εθνική κυριαρχία χωρίς να ρίξει ούτε μία σφαίρα και έχασε τρία παλικάρια, τους τρεις ήρωες του μοιραίου ελικοπτέρου της φρεγάτας «Ναβαρίνο».

Και ενώ ολόκληρος ο Ελληνικός λαός βρέθηκε μία ημέρα μετά με σκυμμένο το κεφάλι, ο κ. Σημίτης ευχαριστούσε από το βήμα της Βουλής τους Αμερικανούς και ο κ. Πάγκαλος έκανε λόγο, όπως έγινε αργότερα γνωστό «για ένα πανί που το πήρε ο αέρας». Χαρακτήρισε πανί την ελληνική σημαία και την υποστολή της από τα Ίμια που αποφάσισε η κυβέρνηση την απέδωσε στον… αέρα. Τέτοια προδοσία.

Η Ελλάδα ή ποιο συγκεκριμένα οι Ένοπλες Δυνάμεις την 30η Ιανουαρίου δεν κυριαρχούσαν μόνο στη θάλασσα, βγάζοντας στο Αιγαίο περισσότερα πλοία, αλλά σε όλα τα υπόλοιπα επίπεδα. Στο Έβρο ήμασταν απολύτως ασφαλείς και σε πλεονεκτική θέση, αφού ξέραμε πώς οι Τούρκοι δεν μπορούσαν να κινήσουν ούτε ένα άρμα, λόγω των παρατεταμένων βροχοπτώσεων.

Όλες οι μονάδες του ελληνικού Δ’ Σώματος Στρατού είχαν κινητοποιηθεί άμεσα και βρίσκονταν έγκαιρα στις θέσεις τους λόγω και της άσκησης «Αλέξανδρος» που ήταν σε εξέλιξη. Οι Τούρκοι από την πλευρά τους δεν μπορούσαν να πραγματοποιήσουν αμφίβια επιχείρηση καθώς δύο από τα τέσσερα αρματαγωγά τους ήταν εκτός ενεργείας.

Και ενώ η Ελλάδα είχε πλεονέκτημα σε επίπεδο στρατιωτικής δύναμης, δεχόταν από την Τουρκία προκλητικά τελεσίγραφα με την απειλή χρήσης βίας. Η Άγκυρα δημοσίευσε σχέδιο σύμφωνα με το οποίο οι Τούρκοι διεκδικούσαν το σύνολο των βραχονησίδων, οι οποίες βρισκόταν κοντά στα τουρκικά παράλια, ενώ η πρωθυπουργός Τανσού Τσιλέρ δήλωνε στην τουρκική Βουλή ότι την επόμενη ημέρα η ελληνική σημαία θα έχει κατέβει από τα Ίμια.

Ο Κ. Σημίτης όμως έχει ήδη εκχωρήσει την εθνική κυριαρχία. Σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Αμερικανό πρόεδρο Μπιλ Κλίντον του αναφέρει πως η χώρα μας δεν επιθυμεί την ένταση, αλλά εφόσον προκληθεί θα αντιδράσει δυναμικά και δηλώνει έτοιμη να αποσύρει το άγημα.

Ολόκληρη η κρίσιμη ημέρα της 30ης Ιανουαρίου του 1996 καταγράφεται στο ημερολόγιο του Εθνικού Κέντρου Επιχειρήσεων (ΕΘΚΕΠΙΧ). Δείτε τι συνέβη :

Από τα μεσάνυχτα διαπιστώνεται αυξημένη δραστηριότητα στους τουρκικούς ναυστάθμους της Σμύρνης και του Ακσάζ. Στις 00.55΄ αποπλέουν από τη Σμύρνη τα περιπολικά τύπου HISAR (PC 1638) «SULTAN HISAR» P111 και «DEMIR HISAR» P112 με κατεύθυνση την περιοχή Σάμου - Ικαρίας.
Στις 02.50΄ αποπλέει από το ναύσταθμο του Ακσάζ η φρεγάτα «EGE» F256 τύπου Knox κατευθυνόμενη προς τη Χάλκη - νοτιοανατολικά της Τήλου.
Στις 04.00΄ σημαίνει συναγερμός στο ΕΘΚΕΠΙΧ καθώς τουρκικές ναυτικές δυνάμεις αναπτύσσονται στο Αιγαίο.

Περί τις 04.10΄ εντοπίζεται, κινούμενη προς την περιοχή των Ιμίων, μια τουρκική φρεγάτα MEKO-200 Track 1, η «YAVUZ» F240 (είχε αποπλεύσει από το ναύσταθμο του Ακσάζ), συνοδευόμενη από πυραυλάκατους, αυξάνοντας περαιτέρω την τουρκική ισχύ πυρός στην περιοχή.

Στις 05.00΄, κατά τη διάρκεια σύσκεψης της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, επαναβεβαιώνεται η εντολή αυξημένης ετοιμότητας και στους τρεις Κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων, ανακαλούνται οι άδειες του προσωπικού, και οι αεροπορικές δυνάμεις τίθενται σε κλιμακωτές ετοιμότητες 2, 5, 10 και 15 λεπτών.

Στη βάση αυτών των αποφάσεων η Ελλάδα απαντάει με την προσέγγιση στην περιοχή και άλλων πολεμικών πλοίων. Η συνολική ναυτική ισχύς της στην περιοχή είναι, έστω οριακά, ισχυρότερη από την αντίστοιχη τουρκική, σύμφωνα με δηλώσεις του υπουργού Εθνικής Άμυνας Γεράσιμου Αρσένη.

Η κατάσταση κλιμακώνεται και στον αεροπορικό τομέα με τις συνεχείς παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου μεταξύ Σάμου και Κω από 17 (εκ των οποίων πέντε οπλισμένα) τουρκικά μαχητικά (F-16C Fighting Falcon, F-4E Phantom II και RF-4E Phantom II σε εννέα σχηματισμούς) και δύο ελικόπτερα. Για την αναχαίτισή τους έγιναν 14 έξοδοι ελληνικών μαχητικών και δύο από τις αναχαιτίσεις κατέληξαν σε εμπλοκές.

Σε δηλώσεις του ο Γεράσιμος Αρσένης απορρίπτει τα «αιτήματα» της Τσιλέρ, όπως αυτά προέκυψαν μετά τη σύσκεψη του τουρκικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας.Στις 07.20΄ η τουρκική φρεγάτα φθάνει στα Ίμια και προβαίνει σε παραβίαση των ελληνικών χωρικών υδάτων. Την ίδια ώρα (07.16΄) εντοπίζεται δεύτερη τουρκική φρεγάτα τύπου Knox, η «TRAKYA» F254, προερχόμενη από τα Στενά, που κατευθύνεται επίσης προς τα Ίμια.

Στις 08.00΄ ελικόπτερο απονηώνεται από την τουρκική φρεγάτα και εκτελεί υπέρπτηση  των Ιμίων. Στις 09.00΄ λέμβος, προερχόμενη από τις μικρασιατικές ακτές με περίπου 6-7 επιβαίνοντες, προσπαθεί να προσεγγίσει τα Ίμια, αλλά παρεμποδίζεται και τελικά απωθείται από ελληνικό περιπολικό.

Στις 09.00΄ το πρωί ο Α/ΓΕΕΘΑ αναλαμβάνει την επιχειρησιακή διοίκηση των Ενόπλων Δυνάμεων. Υπάρχει σκέψη για συγκρότηση ειδικού τμήματος ειδικών δυνάμεων μεικτής σύνθεσης, τόσο από καταδρομείς-αλεξιπτωτιστές όσο και από άντρες του Ειδικού Τμήματος Αλεξιπτωτιστών (ΕΤΑ).

Τελικά αποφασίζεται να συγκροτηθεί δύναμη ταχείας ενίσχυσης από μονάδες ειδικών δυνάμεων της Αττικής, τον πυρήνα της οποίας θα αποτελούσαν ομάδες της εδρεύουσας στον Ασπρόπυργο 2ης Μοίρας Αλεξιπτωτιστών-2 ΜΑΛ και του ΕΤΑ. Η τυχόν προώθησή τους ως «ενίσχυση της αμυντικής ικανότητας νησιωτικών χώρων στα Δωδεκάνησα» θα υλοποιόταν με ελικόπτερα ή μεταφορικά αεροσκάφη C-130 Hercules.

Τις πρωινές ώρες ο αρχηγός ΓΕΣ αντιστράτηγος Κωνσταντίνος Βούλγαρης υποβάλλει ερώτημα προς το διοικητή του 1ου Τάγματος Επιθετικών Ελικοπτέρων (1 ΤΕΕΠ), που εδρεύει στο Στεφανοβίκειο Μαγνησίας και επιχειρεί τα επιθετικά ελικόπτερα AH-64A Apache, εάν η νεοσύστατη μονάδα του μπορεί να εκτελέσει πολεμική αποστολή. Η απάντηση είναι θετική, υπό την προϋπόθεση της έγκρισης εσπευσμένης εκτέλεσης βολών σε ελληνικό έδαφος. Η άδεια δίνεται και δύο ελικόπτερα εκτέλεσαν βολές πυραύλων AGM-114 Hellfire και ρουκετών στο πεδίο βολής αρμάτων Λιτοχώρου.

Στις 10.00΄ λαμβάνει χώρα η πρώτη τηλεφωνική συνομιλία του πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη με τον Αμερικανό Πρόεδρο Μπιλ Κλίντον, και του υπουργού Εθνικής Άμυνας Γεράσιμου Αρσένη με τον Αμερικανό ομόλογό του Ουίλιαμ Πέρι. Η Ελλάδα εμφανίζεται πρόθυμη να αποσύρει το άγημα της ΜΥΚ που φύλαγε τη βραχονησίδα Ανατολική Ίμια, όχι όμως και τη σημαία.

Ο Ουίλιαμ Πέρι αναφέρει στον Γεράσιμο Αρσένη ότι οι ΗΠΑ αποσύρονται διότι δεν μπορούν να βοηθήσουν, σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουν στην Ελλάδα την πεποίθηση ότι δεν μπορούν να αποτρέψουν τους Τούρκους εάν επιλέξουν τη χρήση στρατιωτικής βίας. Παρόμοιο είναι το μήνυμα που μεταφέρει προς τον Α/ΓΕΕΘΑ ναύαρχο Λυμπέρη ο αρχηγός των Αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγός Τζον Σαλικασβίλι.

Λίγο μετά τις 10.30΄ το πρωί, συγκαλείται σύσκεψη υπό τον πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη για την εξέταση της κατάστασης, με τη συμμετοχή των υπουργών Εξωτερικών Θεόδωρου Πάγκαλου, Εθνικής Άμυνας Γεράσιμου Αρσένη, Εσωτερικών Άκη Τσοχατζόπουλου, Εθνικής Οικονομίας Γιάννου Παπαντωνίου, Τύπου Δημήτρη Ρέππα και του Α/ΓΕΕΘΑ ναύαρχου Χρήστου Λυμπέρη. Μετά το πέρας της σύσκεψης παραχωρείται από τους υπουργούς Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας -Θεόδωρο Πάγκαλο και Γεράσιμο Αρσένη- συνέντευξη Τύπου στην οποία απορρίπτονται με τον πλέον επίσημο τρόπο οι τουρκικές προκλητικές απαιτήσεις. Ωστόσο έχει ήδη διαφανεί η ασυνεννοησία μεταξύ του πρωθυπουργικού γραφείου, του υπουργείου Εξωτερικών και του υπουργείου Εθνικής Άμυνας.

Στις 11.00΄ δίνεται εντολή για τον απόπλου του Στόλου.
Μέχρι το μεσημέρι το ΓΕΕΘΑ θα διατάξει τη διατήρηση των ομάδων αμφίβιων καταδρομών στην Κω σε δεκαπεντάλεπτη ετοιμότητα, την αύξηση της ετοιμότητας των ομάδων του ΕΤΑ και της 2ης ΜΑΛ στην Αττική σε 30 λεπτά και θα θέσει την 2η ΜΑΛ και το 575 Τάγμα Πεζοναυτών (575 ΤΠΝ) σε ετοιμότητα δύο ωρών. 
Στις 12.00΄ τουρκική φρεγάτα επιχειρεί αβλαβή διέλευση από τα ελληνικά χωρικά ύδατα μεταξύ Λέρου και Λειψών και κατόπιν επιστρέφει στα τουρκικά χωρικά ύδατα. Όλη η κίνηση γίνεται υπό την παρακολούθηση του ελληνικού αντιτορπιλικού «ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ» D221.

Στις 13.00΄, μεγάλο μέρος του ελληνικού στόλου, υπό τη συνεχή τηλεοπτική κάλυψη από ελικόπτερο τηλεοπτικού σταθμού (Σκάι), εγκαταλείπει το ναύσταθμο της Σαλαμίνας και οδεύει προς την ευρύτερη γεωγραφική περιοχή της κρίσης. Η Τουρκία από την πλευρά της στέλνει περισσότερες φρεγάτες στην περιοχή.

Αργά το μεσημέρι παραδίδεται non-paper σε διπλωματικούς υπαλλήλους Ελλάδας και Τουρκίας στην Ουάσινγκτον, από το βοηθό υπουργό Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, το οποίο προωθείται στα υπουργεία Εξωτερικών των δύο χωρών. Κεντρική ιδέα είναι η προσπάθεια αποκλιμάκωσης σε επίπεδο ναυτικών δυνάμεων, καθώς εκεί εντοπιζόταν ο κίνδυνος απότομης-κάθετης κλιμάκωσης που θα οδηγούσε σε στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ των πολεμικών ναυτικών Ελλάδας και Τουρκίας, με ορατό-άμεσο τον κίνδυνο να ξεσπάσει συνολικός πόλεμος.

Το μεσημέρι όμως, ο Έλληνας πρεσβευτής στην Άγκυρα Δημήτρης Νεζερίτης είχε μεταβεί στο τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών όπου και λαμβάνει χώρα συνάντηση με τον υφυπουργό Ονούρ Οϊμέν. Ο κ. Νεζερίτης προειδοποιεί την Άγκυρα για τον κίνδυνο θερμού επεισοδίου εάν δεν σταματήσουν οι παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και των χωρικών υδάτων.

Ο κ. Οϊμέν θέτει ως προϋπόθεση την επιστροφή στο status quo ante, περιγράφοντάς το ως «την αποχώρηση των πλοίων, στη συνέχεια του προσωπικού και τέλος των σημαιών». Είναι η πρώτη φορά που γίνεται λόγος για το «συμβιβασμό απεμπλοκής», που τελικά υιοθετήθηκε. Αυτό  πιθανότατα υποδηλώνει είτε προηγούμενη συνομιλία και αποδοχή του από τους Αμερικανούς είτε προσπάθεια πειθαναγκασμού της Ελλάδας να τον αποδεχθεί μέσω της τήρησης από την τουρκική ηγεσία σκληρής γραμμής, πάντα υπό την απειλή της στρατιωτικής σύγκρουσης.

Σύμφωνα με την τουρκική «ανάγνωση», ο «συμβιβασμός» αυτός αποδεικνύει ότι και η Ελλάδα συναινεί στον αμφισβητούμενο χαρακτήρα του νομικού καθεστώτος της περιοχής.

Στις 14.30΄ το μεσημέρι, στη θαλάσσια περιοχή γύρω από τα Ίμια έχουν αναπτυχθεί σημαντικές ναυτικές δυνάμεις και των δύο χωρών. Από ελληνικής πλευράς στην ευρύτερη περιοχή βρισκόντουσαν:
• Bόρεια των Ιμίων, η φρεγάτα τύπου Standard «ΝΑΒΑΡΙΝΟ» F461, που η κρίση τη βρήκε να εκτελεί καθήκοντα πλοίου «σκοπούντος» στο δυτικό Αιγαίο. Ο κυβερνήτης της αντιπλοίαρχος Ι. Λιούλης ανέλαβε καθήκοντα τοπικού διοικητή,
• Nότια των Ιμίων, το αντιτορπιλικό τύπου Charles F. Adams «ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ» D221, που επίσης εκτελούσε καθήκοντα «σκοπούντος» στο Κρητικό,
• Tρεις πυραυλάκατοι, οι «ΜΥΚΟΝΙΟΣ» P22 (στην Ψέριμο), «ΞΕΝΟΣ» P27 (στην Καλόλιμνο) και «ΣΤΑΡΑΚΗΣ» P29 (στην Κάλυμνο), καθώς και
• Oι κανονιοφόροι «ΠΥΡΠΟΛΗΤΗΣ» P57 και «ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ» P61.

Λόγω των άσχημων καιρικών συνθηκών τα μικρότερου εκτοπίσματος περιπολικά αποσύρθηκαν καθώς δεν μπορούσαν να επιχειρούν πλέον.

Από τουρκικής πλευράς είχαν αναπτυχθεί τρεις φρεγάτες, δύο πυραυλάκατοι, δύο κανονιοφόροι και τέσσερα περιπολικά. Οι ναυτικές αυτές μονάδες δεν έμελλε να διαφοροποιηθούν κατά τη διάρκεια των επόμενων κρίσιμων 18 ωρών.

Στο κεντρικό Αιγαίο είχε εντοπιστεί και παρακολουθείτο τουρκική ναυτική δύναμη αποτελούμενη από δύο φρεγάτες, ένα αντιτορπιλικό συνοδείας και δύο πυραυλακάτους. Το Πολεμικό Ναυτικό είχε ήδη αναπτύξει τρεις φρεγάτες, ένα αντιτορπιλικό και τέσσερις πυραυλακάτους. Οι Τούρκοι προέβησαν επίσης σε κινητοποιήσεις χερσαίων δυνάμεων στην ανατολική Θράκη, στη δυτική, νότια και νοτιοανατολική Τουρκία.

Επίσης μεταστάθμευσαν στα δυτικά τουρκικά αεροδρόμια περί τα 40 ως 50 μαχητικά αεροσκάφη. Τη χρονική αυτή περίοδο σε συνεδρίαση του τουρκικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας αποφασίζεται η διεξαγωγή της επιχείρησης «Δελφίνι 1». Δύο ομάδες βατραχανθρώπων μεταφέρονται αεροπορικώς στην Αλικαρνασσό από τη βάση τους στο Βόσπορο. Ταυτόχρονα δύο ελικόπτερα Black Hawk μεταφέρουν τον οπλισμό τους και τις ελαστικές τους λέμβους.

Στις 14.56΄ το ΓΕΕΘΑ διατάζει την αύξηση της επιτήρησης και του ελέγχου των ελληνικών μικρονησίδων στο ανατολικό Αιγαίο μεταξύ των νήσων Σάμου και Κω. Στις 15.20΄ το ΓΕΕΘΑ διατάζει την Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση Εσωτερικού Νήσων (ΑΣΔΕΝ) να αποβιβάσει στη νησίδα Καλόλιμνο ομάδα καταδρομέων που διατηρούνταν σε ετοιμότητα στην Κω. Αποστολή της ομάδας ήταν αφενός η αποτροπή αποβίβασης Τούρκων στη νησίδα και αφετέρου η επιτήρηση της ευρύτερης περιοχής. Περίπου στις 16.00΄ δύο τουρκικά ελικόπτερα πετούν κοντά στις βραχονησίδες Ίμια σε μια προσπάθεια εντοπισμού των θέσεων των ελληνικών πλοίων.

Περί τις 18.00΄ τουρκική τορπιλάκατος πλησιάζει την Ίμια και παρεμποδίζεται από ελληνικό περιπολικό. Όμως το τουρκικό πλοίο, αντί να απομακρυνθεί, επιχειρεί με ελιγμούς να πλησιάσει τη βραχονησίδα κινούμενο πλαγιομετωπικά. Παράλληλα εντοπίζεται ελαστική λέμβος με στρατιωτικό προσωπικό και την τουρκική σημαία, η οποία επιχειρεί επίσης να προσεγγίσει. Τα ελληνικά περιπολικά την απωθούν.

Το απόγευμα αποφασίζεται η επιστροφή της φρεγάτας «ΥΔΡΑ» F452 τύπου MEKO-200HN από την Αδριατική, όπου είχε διατεθεί στη ΝΑΤΟϊκή επιχείρηση αποκλεισμού της Σερβίας. Η «ΥΔΡΑ» ήταν η νεότερη μονάδα του στόλου, η μόνη από τις τέσσερις υπό παραγγελία φρεγάτες τύπου ΜΕΚΟ που είχε μέχρι τότε παραδοθεί. Η κορύφωση της κρίσης βρήκε τη φρεγάτα να πλέει ολοταχώς κάπου στο νότιο Ιόνιο, στην προσπάθειά της να ενταχθεί έγκαιρα στη δύναμη του υπόλοιπου ελληνικού στόλου.

Ο Α/ΓΕΕΘΑ προτείνει την αποστολή ομάδας καταδρομέων στο Φαρμακονήσι. Η πρόταση όμως δεν γίνεται αποδεκτή από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας (επιπρόσθετα το ΓΕΣ αδυνατούσε όμως να παραχωρήσει δυνάμεις για τη φύλαξη της βραχονησίδας). Ως εναλλακτική λύση διατάχθηκε η επιτήρηση με ναυτική περιπολία.

Τις πρώτες νυχτερινές ώρες, δίδεται εντολή και δύο επιθετικά ελικόπτερα AH-64A Apache μετασταθμεύουν στη Σαντορίνη. Για άγνωστο λόγο δεν προωθούνται εγγύτερα στην περιοχή ενδιαφέροντος.

Στις 21.00΄ το βράδυ λαμβάνει χώρα τηλεφωνική επικοινωνία του Αμερικανού Προέδρου Κλίντον με τον Τούρκο Πρόεδρο Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ. Καταβάλλεται προσπάθεια αποκλιμάκωσης της έντασης. Στις 21.36΄ παρέβαλε στην Αλικαρνασσό το τύπου Sarucabey αρματαγωγό «KARAMURSELBEY» NL-124, που είχε αποπλεύσει νωρίτερα την ίδια ημέρα από τη Σμύρνη.

Στις 23.30΄ τη νύχτα έχουμε νέες τηλεφωνικές επικοινωνίες του Αμερικανού υπουργού Άμυνας και του αρχηγού των Αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων με τον Έλληνα υπουργό Εθνικής Άμυνας. Γνωστοποιήθηκε εκ νέου η αρνητική τουρκική θέση για την αποκλιμάκωση της κρίσης εάν δεν απομακρυνθεί η ελληνική σημαία από την Ανατολική Ίμια. Διατάσσεται με πρωτοβουλία του Α/ΓΕΕΘΑ η επιστράτευση των τοπικών εφεδρειών στον Έβρο και στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.

Στις 23.57΄, τρία λεπτά πριν από τα μεσάνυχτα, το ΓΕΝ διατάζει τον απόπλου του συνόλου των πλοίων του στόλου, σε εφαρμογή μέτρων ενισχυμένου συναγερμού.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Διδαχές ζωής από τους 7 Σοφούς της Αρχαίας Ελλάδας!

Aνάμεσα στον Ζ΄ και Στ΄ αιώνα π.Χ. γεννήθηκαν και άκμασαν συγχρόνως οι ΕΠΤΑ ΣΟΦΟΙ της Αρχαιότητας. Είναι η εποχή που ο υμνούμενος έως τότε βίος των Ηρώων και των Ημιθέων αρχίζει σιγά-σιγά να χάνει την αίγλη του και βίος θετικότερος και πραγματικότερος να διαλύει τη γοητεία των θρύλων.

Διαβάστε τις διδαχές τους... Πραγματικά μαθήματα ζωής.

ΒΙΑΣ Ο ΠΡΙΗΝΕΥΣ

(Πολιτικός της Πριήνης)

Άκουγε πολλά, μίλα την ώρα που πρέπει.
Άνθρωπο που δεν αξίζει μην τον εγκωμιάζεις, επειδή είναι πλούσιος.
Να επιχειρείς κάτι έπειτα από ώριμη σκέψη, ώστε, όταν το ξεκινάς να το συνεχίζεις με σιγουριά.
Να μάθεις και ύστερα να ενεργήσεις.
Άριστη δημοκρατία υπάρχει εκεί όπου οι πάντες φοβούνται το νόμο σαν νά 'ταν τύραννος.
Στα νιάτα σου να αποχτήσεις καλή οικονομική κατάσταση και στα γηρατειά σου σοφία.
Μήτε υπερβολικά απονήρευτος να είσαι, μήτε δόλιος.
Να μη σου αρέσει να παίρνεις βιαστικά το λόγο, μήπως πέσεις σε λάθη και τότε δυσάρεστο επακόλουθο θα είναι η μεταμέλεια.
Αυτό που κάνεις, να το έχεις σοβαρά στο νου σου.
Πάρε με την πειθώ, όχι χρησιμοποιώντας βία.

ΘΑΛΗΣ Ο ΜΙΛΗΣΙΟΣ

(640 - 548 π.Χ. περίπου)

Η έλλειψη απασχόλησης φέρνει την πλήξη.
Να μην είσαι αργόσχολος, ακόμα κι αν έχεις πλούτη.
Βαρύ φορτίο η αμορφωσιά.
'Εγγυήθηκες; Η συμφορά σε παραμονεύει.
Είναι πολύ μεγάλη χαρά να αποχτήσεις ό,τι λαχταράει η ψυχή σου.
Ό,τι κακό συμβαίνει στο σπίτι σου μην το κοινολογείς.
Μη βαριέσαι να λες έναν καλό λόγο στους γονείς σου.
Άριστη δημοκρατία είναι εκείνη που δεν έχει ούτε πολύ πλούσιους πολίτες ούτε πολύ φτωχούς.
Να ρυθμίζεις τις πράξεις σου σύμφωνα με το μέτρο.
Μην έχεις εμπιστοσύνη σε όλους.
Μη μιμείσαι τα ελαττώματα του πατέρα σου.
Μην αποχτάς τα πλούτη σου με ανέντιμον τρόπον.
Μη στολίζεις την εξωτερική σου εμφάνιση, αλλά να έχεις ωραίες ενασχολήσεις.
Όποιες περιποιήσεις θα προσφέρεις στους γονείς σου, να περιμένεις ότι παρόμοιες θα δεχτείς κι εσύ από τα παιδιά σου στα γηρατειά σου.
Καλύτερα να σε φθονούν παρά να σε λυπούνται.
Τους φίλους σου να τους θυμάσαι όχι μόνον όταν είναι κοντά σου, αλλά κι όταν είναι μακριά.
Δύσκολο να αποχτήσει ο άνθρωπος αυτογνωσία.

ΚΛΕΟΒΟΥΛΟΣ Ο ΛΙΝΔΙΟΣ

(Πολιτικός, τύραννος της Λίνδου)

Τίποτε να μην κάνεις με καταναγκασμό.
Παντρέψου γυναίκα της σειράς σου, γιατί, αν πάρεις από αρχοντικό σόι, θα αποχτήσεις αφεντικά, όχι συγγενείς.
Να έχεις γλώσσα που να εκφράζει αισιοδοξία ή που να ευχαριστεί όποιον σ' ακούει.
Να συγκρατείς τη γλώσσα σου.
Αν είσαι πλούσιος, να μη μεγαλοπιάνεσαι, κι αν είσαι φτωχός, να μην εξευτελίζεσαι.
Να διαλύεις τις εχθρότητες.
Άριστη δημοκρατία υπάρχει εκεί όπου οι πολιτικοί φοβούνται περισσότερο την επίκριση παρά το νόμο.
Το μέτρο είναι άριστο.
Μη διασκεδάζεις μέ κάποιον που κοροϊδεύει άλλους, επειδή θα σε αντιπαθήσουν εκείνοι εις βάρος των οποίων λέγονται τα σκώμματα.
Τον πατέρα σου πρέπει να τον σέβεσαι.
Δίνε στους συμπολίτες σου τις καλύτερες συμβουλές.
Να αποχτήσουμε πολλές γνώσεις παρά να μείνουμε στην αμάθεια.
Μάθε να υπομένεις με γενναιότητα τις αντιξοότητες.
Να μορφώνεις τα παιδιά σου.
Πρέπει να ακούμε τους άλλους με προσοχή και όχι να είμαστε πολυλογάδες.
ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ Ο ΚΟΡΙΝΘΙΟΣ

(Τύραννος της Κορίνθου (668-587 π.Χ.)

Οι ηδονές είναι θνητές, οι αρετές αθάνατες.
Η δημοκρατία είναι καλύτερο πολίτευμα από την τυραννίδα.
Τον καιρό της ευτυχίας σου να είσαι σεμνός και στις ατυχίες σου να διατηρείς την αξιοπρέπειά σου.
Τη δυστυχία σου κρύβε την, για να μη δώσεις χαρά στους εχθρούς σου.
Όσο ζεις, να σε επαινούν, κι όταν πεθάνεις, να σε μακαρίζουν.
Ωραίο πράγμα η ησυχία.
Μην κοινολογείς απόρρητες συνομιλίες.
Να μελετάς τα πάντα.
Όχι μόνο να τιμωρείς τους ενόχους, αλλά και να εμποδίζεις εκείνους που πρόκειται να κάνουν κακό.
Να προετοιμάζεις τον εαυτό σου, ώστε να γίνεις αντάξιος των γονέων σου.
Για τους φίλους να είσαι πάντα ο ίδιος, είτε ευτυχούν είτε δυστυχούν.
ΠΙΤΤΑΚΟΣ Ο ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ

(Πολιτικός και αιρετός τύραννος της Λέσβου 650-570 π.Χ.)

Με την ανάγκη δεν τα βάζουν ούτε οι θεοί.
Η δίψα τού κέρδους δε σβήνει.
Τον κακότυχο μην τον μέμφεσαι, γιατί τέτοιες πράξεις η θεία δίκη τις τιμωρεί.
Ο τρόπος άσκησης της εξουσίας φανερώνει το χαρακτήρα τού ανθρώπου.
Να ξεχωρίζεις την ευκαιρία.
Δύσκολο να προβλέψουμε το μέλλον, μόνον ό,τι έγινε είναι βέβαιο.
Μάθε να διακρίνεις τις ευκαιρίες.
Το χειρότερο από τα άγρια θηρία είναι ο τύραννος κι από τα ήμερα ο εγκωμιαστής.
Άριστη είναι η δημοκρατία εκεί όπου δεν υπάρχει η δυνατότητα να καταλαμβάνουν την εξουσία ανέντιμα άτομα.
Ό,τι σκέπτεσαι να κάνεις, μην το λες, γιατί, αν δεν τα καταφέρεις, θα σε περιγελάνε.
Όσα προκαλούν την οργή σου όταν τα κάνει ο διπλανός σου, εσύ να μην τα κάνεις.
Ό,τι σου εμπιστεύτηκαν, δώσ' το πίσω.
Στη στεριά μπορείς να εμπιστεύεσαι, η θάλασα είναι άπιστη.
Μήν κακολογείς το φίλο σου ούτε να εγκωμιάζεις τον εχθρό σου, γιατί κάτι τέτοια φανερώνουν επιπολαιότητα.
Δύσκολο να 'ναι ο άνθρωπος καλός.
ΣΟΛΩΝ Ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ

(Μεγάλος πολιτικός και νομοθέτης, 640-560 π.Χ.)

Τα κράτη τότε κυβερνώνται πολύ καλά, όταν οι πολίτες πειθαρχούν στους άρχοντες και οι άρχοντες στους νόμους.
Όταν μάθεις να κυβερνιέσαι, θα ξέρεις να κυβερνάς.
Να σωπαίνεις κι όταν ξέρεις.
Όταν αξιώνεις από τους άλλους να αναγνωρίζουν τις ευθύνες τους, να
αναλαμβάνεις κι εσύ ο ίδιος τις δικές σου.
Να αποφεύγεις κάτι ευχάριστο, που αργότερα προξενεί λύπη.
Μακριά από κάθε υπερβολή.
Μη συναναστρέφεσαι ανήθικα άτομα.
Να μην ψευδολογείς, αλλά να λες την αλήθεια.
Έχε τη λογική οδηγό στη ζωή σου.
Μή μιλάς για κάτι που δεν το είδες.
Να δίνεις στους συμπολίτες σου όχι τις πιο ευχάριστες συμβουλές, αλλά τις πιο ορθές.
Να βγάζεις συμπεράσματα για τα άγνωστα έχοντας υπόψη σου τα γνωστά.
Να μελετάς όσα αξίζουν.
Να είσαι μειλίχιος με τους δικούς σου.
Να τιμάς τους φίλους σου.
Να μη δημιουργείς γρήγορα φιλίες, αλλά όσους φίλους αποχτήσεις, να μην τους απορρίπτεις σε λίγο.
ΧΙΛΩΝ Ο ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΟΣ

(Πολιτικός, νομοθέτης της Σπάρτης)

Η τελετή τού γάμου σου να είναι απλή.
Να αποχτήσεις αυτογνωσία.
Στα συμπόσια των φίλων σου μη βιάζεσαι να παρευρεθείς, στις ατυχίες τους όμως να τρέχεις αμέσως.
Να προτιμήσεις μάλλον να υποστείς μια ζημιά παρά να έχεις ανέντιμο κέρδος γιατί το πρώτο θα σε στενοχωρήσει μία φορά, το άλλο θα είναι πηγή διαρκούς στενοχώριας.
Η γλώσσα σου να μην τρέχει πριν από τη σκέψη σου.
Να συγκρατείς το θυμό σου.
Να μην επιθυμείς αδύνατα πράγματα.
Μην κακολογείς τους διπλανούς σου ειδεμή θ' ακούσεις πράγματα που θα σε στενοχωρήσουν.
Να πειθαρχεrς στους νόμους.
Σαν πίνεις, πρόσεχε να μη λες πολλά, επειδή θα σου ξεφύγουν και πράγματα που δεν πρέπει να λέγονται.
Να σέβεσαι τον μεγαλύτερό σου.
Άριστο είναι εκείνο το πολίτευμα όπου οι πολίτες πειθαρχούν υπερβολικά στους νόμους και ελάχιστη σημασία δίνουν σ' αυτά που τους λένε οι ρήτορες.
Να αποστρέφεσαι εκείνον που παρακολουθεί με περιέργεια τις ξένες υποθέσεις.
Τον πεθαμένον να τον καλοτυχίζεις.
Τον κακότυχο μην τον περιγελάς.

Από μήνυμα του επίκ. καθ. Δημήτρη Πατέλη