Ο διαχρονικός Ελληνικός όρκος “Ου καταισχύνω όπλα τα Ιερά” στην πράξη.

Ο Λάμπης Ν. Βολονάκης, λοχίας του Α΄ Λόχου του 17ου Συντάγματος Πεζικού υπηρετούσε στην Μικρά Ασία το 1920. Αποσυναρμολογώντας και καθαρίζοντας το όπλο του, βρήκε ένα σημείωμα και μια πεντάρα. Τα φύλαξε μέχρι την επιστροφή του στην Πατρίδα και τα κατέθεσε στην Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος. Το σημείωμα είναι ενδεικτικό του διαχρονικού πνεύματος του Έλληνα Στρατιώτη, το οποίο προσπαθούν να εξοντώσουν τα τελευταία χρόνια:

Εν Μπιζανίω, 20 Φεβρουαρίου 1913

Αγαπητέ Συνάδελφε,
Σε χαιρετώ,

Σε, που θα έχης την τύχη να ανοίξης το πέλμα του όπλου αυτού, θα εύρης την πεντάρα αυτή και να πάρης ένα τσιγάρο, να το καπνίσης στην υγεία μου.
Το όπλο αυτό το έφερα επί πέντε έτη.
Το δόξασα και με δόξασε και τώρα αναγκάζομαι να το εγκαταλείψω, λόγω τραυματισμού μου.
Πέρασα τόσες και τόσες στιγμές και δεν το εγκατέλειψα και εάν η Πατρίς σε χρειασθή, να το τιμήσης.

Νικ. Καβαδίας
Κοθρέα- ένωσις Κεφαλληνίας

ΠΗΓΗ: Περιοδικό ΖΩΣΙΜΑΔΕΣ (τεύχος 22 Οκτ Νοεμ Δεκ 2007)