 |
| ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ |
Σε ένα κράτος που δεν έχει κυβέρνηση, σε μια χώρα που όλα γίνονται στο πόδι, που νόμοι οι οποίοι επηρεάζουν τις ζωές χιλιάδων πολιτών καταρτίζονται σε υπόγεια και χωρίς διάλογο, είναι λογικό να πλακώσουνε και οι… ΠΑΜΕτζήδες.
Λειτουργώντας ως κράτος εν κράτει τα τελευταία χρόνια αποφάσισε να μπλοκάρει τα σημαντικότερα και πιο κεντρικά ξενοδοχεία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη για να διαμαρτυρηθεί για τη νέα λίστα με τα βαρέα και ανθυγιεινά.
Από τη μια έχουμε την κυβέρνηση που κάτω από την πίεση της τρόικας ξεθεμελιώνει βασικά εργασιακά δικαιώματα. Κι από την άλλη έχουμε το ΠΑΜΕ ή άλλους διαμαρτυρόμενους εργαζόμενους που χάνουν το δίκιο τους βάζοντάς τα με άλλες κοινωνικές τάξεις οι οποίοι κινδυνεύουν να χάσουν το μεροκάματό τους.
Τη μια το ΠΑΜΕ, το οποίο πλέον λειτουργεί ως ξεχωριστό κόμμα που κάνει ότι θέλει και όπου θέλει, κλείνει την Ακρόπολη. Την άλλη, μπλοκάρει κρουαζιερόπλοια, την άλλη μπουκάρει σε εργασιακούς χώρους και τώρα κλείνει τις πόρτες των ξενοδοχείων.
Και τι περισσότερο κάνει από το να δίνει στο εξωτερικό μια άθλια εικόνα τριτοκοσμικής χώρας που δεν μπορεί να διαφυλάξει ούτε το πολυτιμότερο προϊόν που έχει, τον τουρισμό.
Λέτε οι φωστήρες του ΠΑΜΕ να μην ξέρουν ότι πλήττουν τον τουρισμό της χώρας και ντροπιάζουν την Ελλάδα. Φυσικά και το γνωρίζουν, αλλά ό,τι κάνουν, το κάνουν για να προκαλέσουν.
Θα τους παίξουν τα κανάλια, θα απασχοληθεί η κυβέρνηση, η αντιπολίτευση και τα άλλα κόμματα, θα βγει η Λιάνα Κανέλλη και θα τα κάνει λαμπόγυαλο σε κάποιο τηλε-παράθυρο και έτσι θα πετύχουν το σκοπό τους. Που, ας μη γελιόμαστε, δεν είναι η ανάδειξη των εργασιακών προβλημάτων, αλλά η πολιτική και κομματική προβολή του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ.
Όταν συνομιλεί κάποιος με τους εκπροσώπους του ΠΑΜΕ και τους λέει ότι κινδυνεύουν να χαθούν εκατομμύρια για την Ελλάδα από τον τουρισμό, όπως και δεκάδες θέσεις εργασίας, σου απαντούν ότι χαμένο θα είναι το κεφάλαιο, οι μεγαλοξενοδόχοι, οι επιχειρηματίες και πολλά άλλα επαναστατικά που θυμίζουν άλλες εποχές. Διότι, όταν το επίσημο κόμμα κάνει συνεδρίαση για να αποκαταστήσει τον… Στάλιν και τον Ζαχαριάδη και το εργατικό μέτωπο του ΚΚΕ χρησιμοποιεί συνδικαλιστικές μεθόδους άλλων δεκαετιών, τότε κάποιο πρόβλημα υπάρχει.
Φυσικά κανείς από το ΠΑΜΕ δεν υπόσχεται ότι θα αποκαταστήσει τους απολυμένους των ανάλγητων επιχειρηματιών.
Ούτε βεβαίως βγαίνει μιλιά από όλους αυτούς τους στρατευμένους στο μπάχαλο, για τις απολύσεις στις επιχειρήσεις του ΚΚΕ. Ακούσατε ποτέ να μιλούν για τον εργασιακό μεσαίωνα στον Περισσό; Για τη «μαύρη εργασία» Πακιστανών στο τυπογραφείο τους; Για τις απολύσεις και χωρίς αποζημίωση ή για τις περικοπές μισθών;
Διότι το Κόμμα βρίσκεται σε άλλο πλανήτη όπου όλοι δουλεύουν για τον… Σοσιαλισμό, οπότε και να πεινάνε δεν έγινε και τίποτε.
Αλλά το ΠΑΜΕ, όπως είπαμε στην αρχή, βρίσκει και τα κάνει. Σε μια κυβέρνηση που δεν ξέρουν τι τους γίνεται, που ποντάρει για ακόμη μια φορά στον κοινωνικό αυτοματισμό, που δεν μπορεί να λάβει σοβαρές αποφάσεις και που σέρνεται πίσω από τις επιθυμίες των τροικάνων, δεν υπάρχει σοβαρότητα. Ούτε σοβαρές εργασιακές αντιδράσεις.
Η εύκολη λύση είναι να κλείνεις τα ξενοδοχεία, τα λιμάνια τους αρχαιολογικούς χώρους και να προκαλείς ώστε να σε παίξουν τα κανάλια. Αν μάλιστα πέσει και καμιά ψιλή από την Αστυνομία, τότε όλοι γίνονται ξαφνικά ήρωες, “Λαμπράκηδες” κι ακόμη παραπάνω.
Το δύσκολο είναι να κάνεις πραγματική αντιπολίτευση και να λύσεις τα προβλήματα των εργαζομένων.
Αλλά, η επανάσταση ξεκινά από τα του οίκου και μετά εξαπλώνεται…
Από τη μια έχουμε την κυβέρνηση που κάτω από την πίεση της τρόικας ξεθεμελιώνει βασικά εργασιακά δικαιώματα. Κι από την άλλη έχουμε το ΠΑΜΕ ή άλλους διαμαρτυρόμενους εργαζόμενους που χάνουν το δίκιο τους βάζοντάς τα με άλλες κοινωνικές τάξεις οι οποίοι κινδυνεύουν να χάσουν το μεροκάματό τους.
Τη μια το ΠΑΜΕ, το οποίο πλέον λειτουργεί ως ξεχωριστό κόμμα που κάνει ότι θέλει και όπου θέλει, κλείνει την Ακρόπολη. Την άλλη, μπλοκάρει κρουαζιερόπλοια, την άλλη μπουκάρει σε εργασιακούς χώρους και τώρα κλείνει τις πόρτες των ξενοδοχείων.
Και τι περισσότερο κάνει από το να δίνει στο εξωτερικό μια άθλια εικόνα τριτοκοσμικής χώρας που δεν μπορεί να διαφυλάξει ούτε το πολυτιμότερο προϊόν που έχει, τον τουρισμό.
Λέτε οι φωστήρες του ΠΑΜΕ να μην ξέρουν ότι πλήττουν τον τουρισμό της χώρας και ντροπιάζουν την Ελλάδα. Φυσικά και το γνωρίζουν, αλλά ό,τι κάνουν, το κάνουν για να προκαλέσουν.
Θα τους παίξουν τα κανάλια, θα απασχοληθεί η κυβέρνηση, η αντιπολίτευση και τα άλλα κόμματα, θα βγει η Λιάνα Κανέλλη και θα τα κάνει λαμπόγυαλο σε κάποιο τηλε-παράθυρο και έτσι θα πετύχουν το σκοπό τους. Που, ας μη γελιόμαστε, δεν είναι η ανάδειξη των εργασιακών προβλημάτων, αλλά η πολιτική και κομματική προβολή του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ.
Όταν συνομιλεί κάποιος με τους εκπροσώπους του ΠΑΜΕ και τους λέει ότι κινδυνεύουν να χαθούν εκατομμύρια για την Ελλάδα από τον τουρισμό, όπως και δεκάδες θέσεις εργασίας, σου απαντούν ότι χαμένο θα είναι το κεφάλαιο, οι μεγαλοξενοδόχοι, οι επιχειρηματίες και πολλά άλλα επαναστατικά που θυμίζουν άλλες εποχές. Διότι, όταν το επίσημο κόμμα κάνει συνεδρίαση για να αποκαταστήσει τον… Στάλιν και τον Ζαχαριάδη και το εργατικό μέτωπο του ΚΚΕ χρησιμοποιεί συνδικαλιστικές μεθόδους άλλων δεκαετιών, τότε κάποιο πρόβλημα υπάρχει.
Φυσικά κανείς από το ΠΑΜΕ δεν υπόσχεται ότι θα αποκαταστήσει τους απολυμένους των ανάλγητων επιχειρηματιών.
Ούτε βεβαίως βγαίνει μιλιά από όλους αυτούς τους στρατευμένους στο μπάχαλο, για τις απολύσεις στις επιχειρήσεις του ΚΚΕ. Ακούσατε ποτέ να μιλούν για τον εργασιακό μεσαίωνα στον Περισσό; Για τη «μαύρη εργασία» Πακιστανών στο τυπογραφείο τους; Για τις απολύσεις και χωρίς αποζημίωση ή για τις περικοπές μισθών;
Διότι το Κόμμα βρίσκεται σε άλλο πλανήτη όπου όλοι δουλεύουν για τον… Σοσιαλισμό, οπότε και να πεινάνε δεν έγινε και τίποτε.
Αλλά το ΠΑΜΕ, όπως είπαμε στην αρχή, βρίσκει και τα κάνει. Σε μια κυβέρνηση που δεν ξέρουν τι τους γίνεται, που ποντάρει για ακόμη μια φορά στον κοινωνικό αυτοματισμό, που δεν μπορεί να λάβει σοβαρές αποφάσεις και που σέρνεται πίσω από τις επιθυμίες των τροικάνων, δεν υπάρχει σοβαρότητα. Ούτε σοβαρές εργασιακές αντιδράσεις.
Η εύκολη λύση είναι να κλείνεις τα ξενοδοχεία, τα λιμάνια τους αρχαιολογικούς χώρους και να προκαλείς ώστε να σε παίξουν τα κανάλια. Αν μάλιστα πέσει και καμιά ψιλή από την Αστυνομία, τότε όλοι γίνονται ξαφνικά ήρωες, “Λαμπράκηδες” κι ακόμη παραπάνω.
Το δύσκολο είναι να κάνεις πραγματική αντιπολίτευση και να λύσεις τα προβλήματα των εργαζομένων.
Αλλά, η επανάσταση ξεκινά από τα του οίκου και μετά εξαπλώνεται…
Α. Ψ.
http://www.antinews.gr/2011/08/23/118784/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου