ΕΙΔΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΖΩΝΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΑΚΗΣ: Από την ΑΠΩΛΕΙΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ στη ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΑΠΟΙΚΙΑΣ

• Η Τουρκία προσπαθεί να αρπάξει την «ευκαιρία», στηρίζοντας την «κινεζοποίηση» της περιοχής
• Τι (δεν) κάνει το ελληνικό κράτος
• Ποιος ο ρόλος τοπικών παραγόντων

Όταν προ διετίας ο τότε πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου ανήγγειλε την απόφασή του για προσφυγή της χώρας στην τρόικα και την εν συνεχεία διαπίστωση του -με το ίδιο ανέκφραστο βλέμμα, σαν η εθνική μας ομάδα να έχασε κάποιο ματς- ότι χάσαμε την εθνική μας κυριαρχία, κανείς δεν… περίμενε ότι αυτό που θα ακολουθούσε θα έφτανε πράγματι στα όρια της απώλειας εθνικής κυριαρχίας, υπό την έννοια της ουσιαστικής απώλειας ελέγχου από την ελληνική κυβέρνηση σε συγκεκριμένα τμήματα της ελληνικής επικράτειας. Το θέμα, βέβαια, του πραγματικού ρόλου του Γ. Παπανδρέου, εάν, δηλαδή, κατέστρεψε μέσα σε λίγους μήνες τη χώρα από μικρόνοια ή κάτι άλλο, είναι κάτι που απασχολεί πολύ κόσμο -και τη Δικαιοσύνη- και ευελπιστούμε κάποτε να τύχει μιας υπεύθυνης συζητήσεως στο προσήκον επίπεδο και χώρο.

Στα περίεργα πεπραγμένα του εντάσσεται και η απόφαση και τα σχέδια της κυβερνήσεώς του για τη δημιουργία Ειδικής Οικονομικής Ζώνης (ΕΟΖ) στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, με την οποία, προφανώς υπό την πίεση και πρωτοβουλία της Γερμανίας, άνοιξε το δρόμο στην αποικιοποίηση της συγκεκριμένης περιοχής όχι μόνο για τους Γερμανούς, αλλά και για την Τουρκία. Να σημειωθεί ότι την ιδέα δημιουργίας ΕΟΖ στις παραμεθόριες περιοχές υποστήριξε με άρθρο του ο αδελφός του πρωθυπουργού, Ν. Παπανδρέου, στο τεύχος Δεκεμβρίου 2011 της Οικονομικής Επιθεωρήσεως, με τίτλο «Ειδική Οικονομική Ζώνη: Η απάντηση στην υπερφορολόγηση».

Η δημιουργία ΕΟΖ εντός της ΕΕ έρχεται, βέβαια, σε αντίθεση με τη νομοθεσία της, θεωρούμενη ως στοιχείο που νοθεύει τον ανταγωνισμό διότι συνεπάγεται ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς, προνομιακές δασμολογικές ρυθμίσεις, ειδικούς όρους για απόκτηση ακινήτων, ειδικό εργασιακό καθεστώς κ.λπ. Μπορεί, όμως, να επιτραπεί η λειτουργία τους υπό την προϋπόθεση ότι θα έχουν προσωρινό χαρακτήρα (π.χ. στην Πολωνία λειτουργούν 14 ΕΟΖ) ή κατ’ εξαίρεση, όπως, π.χ., σε περίπτωση που το επιδιώξει η Γερμανία, η οποία έχει καταργήσει στην πράξη κάθε θεσμικό όργανο της ΕΕ, επιβάλλοντας τη θέλησή της σε όλους για τα πάντα;

Επιλογή… κατ’ απαίτησιν

Η επιλογή της περιοχής Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, της πλέον ίσως ευαίσθητης της χώρας, για τη δημιουργία ΕΟΖ δεν είναι δική μας. Είναι γερμανική, γιατί απλούστατα αυτό συμφέρει τη Γερμανία, η οποία, ενώ αρνείται το απελπισμένο αίτημα της ελληνικής πλευράς για μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων, ώστε να προκύψει επιτέλους ανάπτυξη, την επιδιώκει σε συγκεκριμένες περιοχές της χώρας μας, στις οποίες θα επενδύσει το γερμανικό κεφάλαιο. Η επιλογή αυτή δεν έχει μόνο οικονομικά κίνητρα. Το σχέδιο για τη δημιουργία ΕΟΖ στη χώρα μας είναι συμβατό με τη γενικότερη γερμανική πολιτική για έμφαση στις περιφέρειες των χωρών της ΕΕ και ειδικά σε συγκεκριμένες χώρες, καθώς η επικράτηση και ο έλεγχος επί αυτών -μέσω του γεωγραφικού «κατακερματισμού» – είναι ευκολότερος και παρέχει περισσότερες ειδικές επιλογές.

Επιφανειακά (γιατί παρασκηνιακά είχαν προηγηθεί άλλα, όπως θα δούμε παρακάτω), η πρόταση ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2011, με το Γερμανό υφυπουργό Οικονομίας, Σ. Καπφέρερ, ο οποίος έκανε λόγο για την πρόθεση της Γερμανίας να δημιουργήσει ΕΟΖ, προκειμένου οι επιχειρηματίες να μπορούν να δραστηριοποιούνται και να λειτουργούν με μεγαλύτερη άνεση.

Την ιδέα των ΕΟΖ στην Ελλάδα υποστήριξε έμπρακτα και ο Γερμανός δικηγόρος Hans Beeg, επικεφαλής του νομικού γραφείου Dankelmann und Kerst, ο οποίος συνέταξε για λογαριασμό του Οικονομικού Φόρουμ της Θράκης [Σ.Σ.: περί αυτού γίνεται λόγος παρακάτω] μία μελέτη για δύο ΕΟΖ στη Θράκη, με επενδύσεις που θα γίνουν από το εξωτερικό (Γερμανία), συγκεκριμένο ποσοστό προσλήψεων από την τοπική κοινωνία -οι υπόλοιποι, μετανάστες;- και διοίκηση από τη χώρα προελεύσεως του επενδυτού. Κατά την εκδήλωση του Οικονομικού Φόρουμ της Θράκης που έγινε το Δεκέμβριο του 2011, ο Beeg δήλωσε ότι η εν λόγω μελέτη έχει ήδη αποσταλεί από καιρού στο Πρωθυπουργικό Γραφείο, στους δύο αντιπροέδρους και στον υπουργό Ανάπτυξης, καθώς επίσης ότι η όλη υπόθεση είναι σε γνώση της γερμανικής κυβερνήσεως. Ο Beeg δεν είχε παραλείψει να μας συμβουλεύσει να αποχωρήσουμε οικειοθελώς από την Ευρωζώνη και να υιοθετήσουμε μια «προσωρινή δραχμή», με ειδική ισοτιμία και παράλληλη μείωση της κυκλοφορίας του νέου νομίσματος.

Βιάζονταν να… προλάβουν

Παρενθετικά σημειώνεται εδώ μία χαρακτηριστική λεπτομέρεια. Στο τέλος Σεπτεμβρίου, όταν η κυβέρνηση Παπανδρέου κατέρρεε, η πρόεδρος του Φόρουμ, Α. Καραγιάννη, απέστειλε στο Γερμανό παράγοντα επιστολή (με ημερομηνία 20 Σεπτεμβρίου), προτρέποντάς τον να κινηθεί πιο γρήγορα. Άγνωστο αν το έκανε για να προλάβει να πάρει την έγκριση για τη δημιουργία της ΕΟΖ στη Θράκη πριν από τη διαφαινόμενη μετά βεβαιότητος πτώση της κυβέρνησης.

Παρών στην εκδήλωση αυτή του Φόρουμ και ο Τούρκος πρόξενος Κομοτηνής, Μ. Σάρνιτς, ο οποίος, βλέποντας μια μοναδική ευκαιρία για τη χώρα του να επεκτείνει την επιρροή της μέσω επενδύσεων στη Θράκη υπό τους παραπάνω άκρως ευνοϊκούς όρους, τάχθηκε ανοιχτά υπέρ της δημιουργίας ΕΟΖ στην περιοχή…

Ακολούθησε ο υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας, Φίλιπ Ρέσλερ, ο οποίος κατά την έλευσή του στη χώρα μας, συνοδευόμενος από ομάδα Γερμανών επιχειρηματιών, συναντήθηκε και με τον τότε υπουργό Ανάπτυξης, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, στον οποίο και δήλωσε ότι η χώρα του στηρίζει ουσιαστικά την ιδέα των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών. Στο ίδιο κλίμα κινείται επίσης και ο Γερμανός «Ύπατος», Χορστ Ράιχενμπαχ, ο οποίος τον περασμένο Ιούλιο έκανε ειδική παρέμβαση υπέρ των ΕΟΖ, ενώ την περασμένη μόλις εβδομάδα ανάλογη θέση εξέφρασε με δήλωσή του και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς.

Το Οικονομικό Φόρουμ της Θράκης

Πίσω και πριν απ’ όλα αυτά, είχε προηγηθεί το καλοκαίρι του 2009 η ίδρυση μιας αστικής εταιρείας «μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα», κάτι σαν ΜΚΟ δηλαδή.

Η εταιρεία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, με την επωνυμία Οικονομικό Φόρουμ Θράκης (Economic Forum of Thrace), παρουσιάζει ενδιαφέρον λόγω των λεοντείων προνομίων και εξουσιών της προέδρου αλλά και των μεγαλόπνοων σκοπών της. Η εταιρεία ιδρύθηκε στις 6 Ιουλίου 2009 στην Αλεξανδρούπολη, με ιδρυτικά μέλη: α) την Αικατερίνη Καραγιάννη, νομικό-οικονομολόγο, κάτοικο Γερμανίας και προσωρινώς Αλεξανδρουπόλεως, ως πρόεδρο β) τον Απόστολο Παλακίδη, πολιτικό μηχανικό, ως αντιπρόεδρο, κάτοικο Αλεξανδρουπόλεως- γ) τη Χριστίνα Ρουσσίδου, πτυχιούχο του Τμήματος Διοικήσεως Επιχειρήσεων, ως ταμία, κάτοικο Αλεξανδρουπόλεως- δ) τη Βασιλική Μανώλη, επιχειρηματία, κάτοικο Αλεξανδρουπόλεως- ε) τη Σοφία Λαμπάκη, επιχειρηματία, κάτοικο Αλεξανδρουπόλεως και στ) τη Βασιλική Μιχαλακάκου-Λαμπάκη, δικηγόρο, κάτοικο επίσης Αλεξανδρουπόλεως. [Σ.Σ.: Εξ αυτών οι δύο τελευταίες, ήτοι η Βασιλική Μιχαλακάκου-Λαμπάκη είναι σύζυγος του δημάρχου Αλεξανδρουπόλεως, η δε Σοφία Λαμπάκη αδελφή του δημάρχου, οι οποίες και αποχώρησαν αργότερα από το Δ.Σ. της εταιρείας, κατόπιν δημοσιευμάτων ότι η όλη υπόθεση του Φόρουμ ήταν οικογενειακή υπόθεση.]

Έδρα της εταιρείας είναι η Αλεξανδρούπολη και ο σκοπός της, όπως αναφέρεται στο άρθρο 3 του Καταστατικού της, είναι: α) η θεσμοθέτηση διοργανώσεως ετήσιου χρηματοοικονομικού συνεδρίου Θράκης στην Αλεξανδρούπολη, με δεδομένο ότι η Θράκη, και η Αλεξανδρούπολη ειδικότερα, λόγω της γεωστρατηγικής της θέσεως μπορεί στο μέλλον να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην οικονομική ανάπτυξη της Ευρώπης αλλά και των Βαλκανίων ειδικότερα, β) η συνεχής αναζήτηση ιδεών στρατηγικής ενισχύσεως της επιχειρηματικότητας και της οικονομικής αναπτύξεως της περιοχής, γ) η ενίσχυση πρωτοβουλιών για την εισαγωγή εναλλακτικών τρόπων οικονομικής αναπτύξεως και η δημιουργία γόνιμου διαλόγου «με σκοπό την επίτευξη του άνω (sic) στόχου» – και σταματάμε εδώ, αν και ο κατάλογος είναι μακρύς.

Η εμβέλεια του σκοπού (σημαντικός ρόλος της Θράκης και της Αλεξανδρουπόλεως στην οικονομική ανάπτυξη της Ευρώπης γενικώς και των Βαλκανίων ειδικότερα) είναι αντιστρόφως ανάλογη του κεφαλαίου της εταιρείας, το οποίο (στο άρθρο 5 του Καταστατικού της) ορίζεται στο ποσό των μόλις 1.000 ευρώ!

Στο ίδιο άρθρο αναφέρεται ότι η ευθύνη των εταίρων που συνεισέφεραν εξίσου στο εν λόγω κεφάλαιο περιορίζεται στο ποσό αυτό (1.000 ευρώ). Αν κάποιος, βέβαια, έχει τη «φιλοδοξία» να υλοποιήσει τέτοιους μεγαλόπνοους στόχους μ’ ένα κεφάλαιο αυτού του επιπέδου και εργάζεται εντατικά για το σκοπό αυτό για τρία περίπου χρόνια, χωρίς, μάλιστα, να πληρώνεται, ή θα έχει άλλα μέσα για την κάλυψη των αναγκών του ή θα πρέπει να έχει πίσω του μια πηγή χρηματοδοτήσεως κρατική ή άλλη. Σε κάθε περίπτωση, για τη διευκρίνιση του ζητήματος ίσως θα αρκούσε η εφαρμογή του κανόνα «ακολουθείστε τη διαδρομή – μονοπάτι του χρήματος» («follow the money trail») από ένα αρμόδιο σώμα όπως το ΣΔΟΕ.

Η διοίκηση της εταιρείας έχει όλα τα στοιχεία της ενός προσώπου αρχής. Υπάρχει μεν Διοικητικό Συμβούλιο και Συνέλευση των εταίρων, η αρμοδιότητα των οποίων όμως περιορίζεται στην υποβολή εισηγήσεων συμβουλευτικού χαρακτήρα προς την πρόεδρο, που είναι η Αικατερίνη Καραγιάννη. Από τις πληροφορίες που συγκεντρώσαμε, πρόκειται για Ελληνίδα μετανάστρια με καταγωγή από τον Έβρο, μόνιμο κάτοικο Γερμανίας, πρώην στέλεχος της Deutsche Bank, η οποία έχει πρόσβαση στον πρώην πρόεδρο της, Γιόζεφ Ακερμαν, τον οποίο προσπάθησε να φέρει στην Ελλάδα στην τελευταία εκδήλωση του Φόρουμ.

Τι αναφέρει το Καταστατικό

Σύμφωνα με το άρθρο 7 του Καταστατικού, η πρόεδρος «θα λαμβάνει αποκλειστικά μόνη της τις αποφάσεις!». Στο άρθρο 9 αναφέρεται ότι η Γ.Σ. των εταίρων (ιδρυτικών μελών) μόνο είναι το κυρίαρχο όργανο της εταιρείας σε θέματα λειτουργίας της, με αρμοδιότητα Συντονιστικής Γραμματείας, με την πρόεδρο να έχει πάλι όλες τις αρμοδιότητες για διαγραφή μέλους, μεταβολή ή επέκταση των σκοπών της εταιρείας, για τροποποίηση του Καταστατικού ή τη λύση της εταιρείας, ενώ στο άρθρο 11 η ίδια η πρόεδρος θα έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα εκπροσωπήσεως της εταιρείας προς τα έξω, δεσμεύοντας νόμιμα την εταιρεία και την οικονομική διαχείριση. Οι εξουσίες της προέδρου περιλαμβάνουν επίσης την επίλυση κάθε διαφοράς μεταξύ των εταίρων, οι οποίες επιλύονται συμβιβαστικά κατά τον τρόπο που ορίζεται στον Εσωτερικό Κανονισμό, δηλαδή από την ίδια την πρόεδρο.

Στον Εσωτερικό Κανονισμό της εταιρείας αναφέρεται ότι η Αικατερίνη Καραγιάννη ορίζεται ισοβίως (!) πρόεδρος της εταιρείας, ενώ παρακάτω διευκρινίζεται ότι αυτό «έλαβε χώρα (sic) ενόψει του γεγονότος ότι αυτή είχε την πρωτοβουλία, συνέλαβε και κατέστρωσε (sic) την ιδέα δημιουργίας της εταιρείας και είναι η μόνη δικαιούχος της επωνυμίας και του διακριτικού τίτλου και λογοτύπου».

Πώς και πού σχεδιάζεται να γίνει η ΕΟΖ

Σύμφωνα με τον πανεπιστημιακό Φάνη Μαλκίδη, για την ΕΟΖ της Θράκης προβλέπεται διαχείριση από κεντρική αρχή με μορφή ανώνυμης εταιρείας, μέτοχοι της οποίας θα είναι κατά 51% κρατικοί φορείς[Σ.Σ.: δεν προσδιορίζεται τίνος κράτους] και κατά 49% ιδιώτες. Η έδρα της εταιρείας θα είναι στην Αλεξανδρούπολη και στο ενδεκαμελές Συμβούλιο θα μετέχουν ex officio (!) δύο μέλη του Φόρουμ της Θράκης [Σ.Σ.: από πού και ως πού;]. Σημ.: Με τέτοια σύνθεση, βέβαια, του Δ.Σ. και τις δύο ψήφους των ex officio μελών του μπορεί κανείς να υποθέσει ότι οι αποφάσεις θα είναι «γερμανικές».

Το σχέδιο προβλέπει την δημιουργία 12 θεματικών ζωνών -κατά άλλες πληροφορίες 7- και συγκεκριμένως: Αγροτικών Προϊόντων Ορεστιάδας, Μεταξιού στο Σουφλί, Υπηρεσιών στην Αλεξανδρούπολη, Βιομηχανίας και Τεχνολογίας στη ΒΙΠΕ Άβαντα, Μαρμάρου και Οινοποιίας στη Δράμα[Σ.Σ.: ο καθείς μπορεί να καταλάβει τις συνέπειες για την τοπική βιομηχανία μαρμάρου, αν ιδρυθεί εκεί εταιρεία μαρμάρου με τη μηδενική φορολογία και τα λοιπά πλεονεκτήματα της ΕΟΖ...], Βιομηχανίας στη ΒΙΠΕ Κομοτηνής και Ξάνθης, Εταιρεία Logistics στο Λιμένα Αλεξανδρουπόλεως και Καβάλας, Τουρισμού και Αναψυχής στην Καβάλα – Θάσο, στο Πόρτο Λάγο και στη Σαμοθράκη. Με άλλα λόγια, οι Γερμανοί, κραδαίνοντας το δέλεαρ των επενδύσεων και της αναπτύξεως της περιοχής, αποβλέπουν στην εκμετάλλευση όλου του πλούτου της περιοχής, με όρους που μόνο σε αποικίες επιβάλλονται.

Και τούτο διότι, σύμφωνα με τον Φάνη Μαλκίδη, για τους ξένους επενδυτές προβλέπονται δασμολογικές και φορολογικές απαλλαγές, όπως μηδενική φορολογία για τα πρώτα δέκα έτη και μειωμένη κατά 50% τα επόμενα πέντε, μηδενική φορολογία μερισμάτων για όλες τις επενδύσεις, μηδενική φορολογία για αγορά ακινήτων, μηδενικός ΦΠΑ για αγορά πρώτων υλών και υπηρεσιών κ.ά. Όσο για το όφελος της Ελλάδας, η οποία θα φιλοξενεί ως φορολογικός παράδεισος τις ξένες βιομηχανικές και άλλες επενδύσεις της Γερμανίας -που θα νέμεται ανενόχλητη τον πλούτο της περιοχής κατά τρόπον που ούτε στην Κατοχή δεν κατάφερε- χωρίς να εισπράττει κανένα φόρο ή έστω και κάποιο ποσοστό, αυτό δεν αναφέρεται πουθενά στη μελέτη.

Να σημειωθεί ακόμη ότι αυτό το γερμανικής εμπνεύσεως σχέδιο εκμεταλλεύσεως του πλούτου της περιοχής έγινε χωρίς καμία ανάμειξη του ΥΠΕΘΑ και χωρίς να λαμβάνει καθόλου υπόψη του το νόμο 376/1936 περί αμυντικών περιοχών. Ο νόμος αυτός καθορίζει τι πρέπει να γίνεται όχι μόνο σε παραμεθόριες περιοχές, αλλά και αρκετά πιο πίσω, όπως σε χώρους αναπτύξεως των ελληνικών δυνάμεων, την αποφυγή ανεγέρσεως εγκαταστάσεων σε σημεία και με μορφή που θα μπορούν να χρησιμεύσουν ως σημεία επισημάνσεως για το συντονισμό εχθρικών πυρών ή τη δημιουργία τηλεπικοινωνιακών εγκαταστάσεων και μέσων που θα μπορούσαν να παρεμβάλουν ή να προκαλέσουν δυσλειτουργία στα φίλια μέσα επικοινωνίας.

Η τουρκική εμπλοκή και οι αντιδράσεις

Όπως ήταν φυσικό, μετά την αρχική ευνοϊκή υποδοχή της ιδέας των ΕΟΖ στη Θράκη από τον άγρια χειμαζόμενο επαγγελματικό κόσμο της περιοχής, οι αντιδράσεις δεν άργησαν να έρθουν όταν έγιναν γνωστά αρκετά από τα στοιχεία που ανεφέρθησαν παραπάνω. Ακόμη δε περισσότερο όταν διεπιστώθη με την πάροδο του χρόνου ότι το όλο σχέδιο προωθείτο με ιδιαίτερη επιμονή από την Τουρκία, με πρωταγωνιστή το γνωστό (μέχρι πρόσφατα πρόξενο Κομοτηνής) Μ. Σάρνιτς. Ο τελευταίος όχι μόνον ήταν παρών σε κάθε εκδήλωση του Φόρουμ, αλλά οργάνωσε ακόμη και εκδρομή μελών του Φόρουμ και άλλων παραγόντων στην τουρκική ΕΟΖ της Τυρολόης (Corlu) για να τους δείξει πόσο καλά λειτουργούν οι ΕΟΖ στη χώρα του, συνοδεύοντας ο ίδιος την αποστολή ως επικεφαλής της, μαζί με τον περιβόητο «Έλληνα» βουλευτή της μειονότητας Χατζηοσμάν…

Ο ίδιος, σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες που κυκλοφορούν σε δημοσιογραφικούς κύκλους της Θράκης, αναφέρεται ότι επιχείρησε να συμβάλει στην προώθηση των σκοπών του Φόρουμ προτείνοντας να το ενισχύσει με το ποσό των 100.000 ευρώ, αλλά η πρόεδρος του, που μάλλον αντιλήφθηκε την παγίδα, απέρριψε την προσφορά. Η τουρκική πλευρά, πάντως, δεν σταμάτησε να υποστηρίζει με κάθε τρόπο την προώθηση της ιδέας για τη δημιουργία ΕΟΖ στη Θράκη. Στην τελευταία, μάλιστα, εκδήλωση του Φόρουμ στην Αλεξανδρούπολη, που έγινε τον Ιούνιο του 2012, ο «Σύλλογος Επιστημόνων της Μειονότητας Δυτικής Θράκης» δημοσιοποίησε μέσω της ιστοσελίδας του ότι συνέβαλε στη διοργάνωση της εκδηλώσεως του Φόρουμ μέσω εκπροσώπων του, Λεϊλά Σαλήχογλου και Φατμά Καπζά, ενώ στις συνεδρίες που έγιναν εκπροσωπήθηκε από τον αντιπρόεδρο του συλλόγου, Οσμάν Ισμαήλ.

Το ενδιαφέρον της Τουρκίας για τις οικονομικές ζώνες της Θράκης δεν είναι δυσεξήγητο. Με τη δημιουργία τους, ιδιαιτεροποιείται έτι περισσότερο το καθεστώς της περιοχής, απομονώνεται από το λοιπό κορμό της Ελλάδας και άλλα ευνόητα που περιέγραψε ο Μητροπολίτης Άνθιμος και άλλοι παράγοντες της περιοχής. Εμείς θα προσθέταμε ότι με την επένδυση 200-300 εκατ. ευρώ από την Τουρκία στην περιοχή της Θράκης, η επιρροή της, μόνο ως μεγαλοεργοδότη στην περιοχή, θα διευκόλυνε αφάνταστα τις επιδιώξεις της.

Σε προγενέστερη εκδήλωση του Φόρουμ, η οποία πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το υπουργείο Αναπτύξεως (!) στις 20 Φεβρουαρίου στο ξενοδοχείο «Thraki Palace» της Αλεξανδρουπόλεως, με σκοπό την παρουσίαση της μελέτης για την ΕΟΖ της ελληνικής εταιρείας Capital Market Experts, συμμετέσχε η υποπρόξενος Κομοτηνής, Ιλκάι Κοτζαγιγίτ, συνοδευόμενη από το διερμηνέα του προξενείου.

Οι αντιδράσεις, εκτός από τον Άνθιμο, συνεχίστηκαν με τη συνέντευξη του καθηγητού του Παντείου Σάββα Ρομπόλη στην εφημερίδα Η Γνώμη (17/1/2012), ο οποίος επισήμανε τον κίνδυνο «κινεζοποιήσεως» της περιοχής. Έντονες και άκρως τεκμηριωμένες αντιδράσεις για την ΕΟΖ στη Θράκη υπήρξαν επίσης και από την Ομοσπονδία Επαγγελματιών, Βιοτεχνών και Εμπόρων των νομών Ξάνθης, Έβρου, Καβάλας, Ξάνθης και Ροδόπης, το Νοέμβριο του 2011, με ειδική αναφορά στις δραστηριότητες της Καραγιάννη. Την ιδέα της ΕΟΖ στη Θράκη κατήγγειλε με επανειλημμένα δημοσιεύματα και ο έγκυρος και πάντα μαχητικός Αντιφωνητής του Κ. Καραΐσκου, η εφημερίδα Ελεύθερη Θράκη κ.ά.

Η πλέον σκληρή αντίδραση προήλθε πάλι από το Μητροπολίτη Άνθιμο, λίγο μετά την εκδήλωση του Φόρουμ του Φεβρουαρίου 2012. Αναφερόμενος στην κυρία Καραγιάννη, ο Μητροπολίτης είπε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη: «Το πρώτο πράγμα που επεδίωξε ήταν να ανοίξει το τζαμί του Διδυμοτείχου [Σ.Σ.: πρόκειται για το τέμενος Βαγιαζίτ, η λειτουργία του οποίου αποτελεί μόνιμο στόχο της Τουρκίας]. Το έχω πει και δημόσια και το λέω και κατ’ ιδίαν: πρέπει να φύγει αυτή η κυρία από δω. Είναι ανεπιθύμητη, διότι είναι ύποπτοι οι στόχοι της και οι σκοποί της και η μεθοδολογία της».

(ΕΠΙΚΑΙΡΑ 06/09 – 12/09/2012 – ΜΑΝΟΣ ΗΛΙΑΔΗΣ)